"I've been waiting! Ang tagal-tagal kong naghintay, nagtiis pero hindi niya pa rin ako kayang makita." She's been crying for an hour and Ceasar's just there, caressing her back and telling her it's okay.
Paano ba magiging okay ang lahat? Paano ba aabot sa panahon na magiging okay nga siya? Paano kung sa pang araw-araw na ginawa ng Diyos, pangalan nito ang sinisigaw ng puso niya.
"Ang sakit-sakit! Ang sakit na gusto ko na lang wag huminga." She's biting her lip, stopping her sob to be heard.
"So, that's the reason why. Na kahit anong sunod ko sayo, di mo pa rin ako pinapansin. Na kahit anong suyo ko sayo,ang ilap-ilap mo pa rin. Matagal na palang may naninirahan diyan sa puso mo." She heard him say as he touch her hair.
"How old are you, Renee? 18? 19? Too young for you to fell that hard."
"Ayoko na...ayoko na." I whisper.
"Be with me, Love. I will not make you cry." He whisper back as he tighten his hug.
I stayed silent. I don't wanna be with somebody right now. Pakiramdam ko gusto kong ikulong ang sarili ko ng hindi na ako masaktan pa. Gusto kong magkulong ng di ko na siya makita.
"Hindi kita minamadali, maging kaibigan mo lang okay na ako. Payagan mo lang akong makasama ka. Aalagaan kita."
-----------------------
Kung noong nakaraang linggo ay wala na akong ibang ginawa ay ang umiyak, ngayon naman ay ang sakit-sakit na ng tiyan ko kakatawa. Ceasar's a good company, bawat minutong magkasama kami'y napapatawa niya ako. Bawat minutong magkasama kami'y nababaliwala ko ang mga langgam na nangangagat sa puso ko.
"You're thinking again." I heard him say. I smile.
"Yes, I am. But I'm thinking because I'm thanking God for giving me you. Thank you for making me laugh, Cee." I wholeheartedly say as I cup his face. He close his eyes and smile.
"No, thank you. Thank you for making each day brighter for me, Love. Thank you for giving me a chance to hold you, to be with you. You just don't know how overwhelmed I am." Tinampal ko ang kanyang noo.
"Ang drama natin!" And we both laugh.
YOU ARE READING
Our Right Time
RandomDalawang pusong tahimik na nagmamahalan. Tumatanaw sa malayo, bumubulong sa hangin, nangangarap. Ngunit dahil kapalaran ang nagdesisyon, tatanggapin ang kung ano may nakatadhana.
