"Okay ka lang ba?" I looked at Lidsy who was sitting beside me. We're at my friends bar.
"Mukha ba akong okay?" I asked her back, don't care if I sound pathetic.
"Ano bang nangyari? Nawala lang ako ng isang araw may drama na agad na nangyari?" She gave me her alien look. Kaya magkasundo kami nito eh, kasi kahit na may pagka maarte, mapagkakatiwalaan at tunay na kaibigan naman.
"I hurt her." I sip my Adios Highlow Scotch
"Anong bago dun? Matagal mo na namang ginagawa yan." She said na para bang di niya kapatid ang pinag uusapan namin.
"It's serious this time, di ko alam kung mapapatawad pa ba niya ako oh hindi na. Malalim na sugat naibigay ko eh." I smile bitterly.
"Morgan, Lovely's just 16. Lahat ng teenagers pinagdadaanan ang nangyayari sa kanya ngayon, kahit ako noon. Alam mo naman yun diba? Kasi yung nangyayari sa kanya, yan yung magpapalakas pa sa kanya at magpapamulat sa mga mata niya na baka hindi naman totoo ang nararamdaman niya para sayo. Though palagi kaming magkasama sa bahay, hindi naman siya nag oopen-up."
Napailing ako. Hindi ko alam kung ano nga bang iisipin. I'm torn between coming to her and my promise to Lindsy 3 years ago. Imponte din sa akin ang pagkakaibigan namin. Alam kong tama naman siya sa sinabi niya noon, magpa hanggang ngayon, Lovely's still young for me or for anyone else. He just need to wait. Mag hintay hanggang maging handa ang lahat.
Lindsy's his friend, kaya naiintindihan niya ito kung protektahan nito ang kapatid. Kahit naman alam nitong hindi niya sasaktan si Lovely.
I look at Lindsy, alam kong may sarili din siyang bagaheng dala-dala. Magaling nga lang itong magpanggap na ang gaan-gaan nun. Alam niyang sa nakangiting mukha nito, ay may puso itong pinoprotektahan na hindi mabasag.
YOU ARE READING
Our Right Time
RandomDalawang pusong tahimik na nagmamahalan. Tumatanaw sa malayo, bumubulong sa hangin, nangangarap. Ngunit dahil kapalaran ang nagdesisyon, tatanggapin ang kung ano may nakatadhana.
