Nanginginig pa din ako sa tuwing naiisip ko yung nangyari 3 days ago. Shockss! Ang puso kong bata, nababaliw! Namamawis na naman ang mga kamay ko. Nakakainis lang talaga! I got tongue-tied ang uttered nothing! I was just there, staring at him with my mouth opened, alam kong pati ilong ko umiilaw. Nakakainis pa lalo dahil nakita ko siyang nag smirk before he turned his back on me. What a conceited old man!
I know I am too young for such thing but, hindi naman ako tanga ano? I always hear ate talking about crushes. Yung para siyang tanga kakasigaw, kakahiga tihaya sa kama niya at parang shungalo sa kilig. Ah, did I mention the word crush? Ghad! Erase! erase!
Papunta akong College department, am gonna wait for Ate, na naman. I rolled my eyes, as usual. I comfortably sit on one of the bleachers I saw malapit sa classroom ni Ate Lindsy. Isinaksak ko sa tenga ko ang earphone ko and busied myself. Someone sit beside me but I DON'T CARE! I hummed, hindi ko pa rin tinitingnan yung katabi ko. Sa kadami-dami ng bleachers na nakikita ko, sa tabi ko pa talaga itong ukoy na'to umupo.
"Ganyan ka ba talaga? Hindi namamansin?" I gasp, I know that voice! Swifty I turn my head and tadan... Morgan's just 2 feet away, wearing his nakakainis smile ang playful eyes. Sandali ah, hahabulin ko muna puso ko, tumakbo eh. Ghad! Lage na lang niya akong ginugulat!
I cleared my throat and tiningnan ito, I smiled.
"Hi, Kuya Morgan. It's nice to see you."
YOU ARE READING
Our Right Time
RandomDalawang pusong tahimik na nagmamahalan. Tumatanaw sa malayo, bumubulong sa hangin, nangangarap. Ngunit dahil kapalaran ang nagdesisyon, tatanggapin ang kung ano may nakatadhana.
