Our Right Time

Ten- What to do?

"May kulang pa ba sa akin?" Agad na napatingin ang mga kaibigan ko sa akin. Yes, mga kaibigan. I have two, thank God.

Shaira and Yvonne looked at me like I am a dying specimen. I bitterly smiled at them. Shaira sighed, Yvonne turned her head not for her to look at me. Nandito kami ngayon sa pinakadulong bleacher ng park sa school namin.

Napayuko ako.

"Bata ka pa, love. Marami namang iba eh---"

"Sino naman yung iba, Boni?" I cut her in the middle of her words. Napalunok ito.

"Love naman, hindi ka pa ba napapagod na mahalin siya? Dahil kami pagod na pagod na makita ka pang umiiyak. Wala namang kulang sayo eh, maganda ka, matalino ka, mayaman ka, nasayo na lahat. Pero siguro hindi pa talaga ngayon ang tamang panahon para sayo." I saw sympathy in Shaira's  eyes while looking at me.

Pinahid ko ang luhang namalisbis sa pisngi ko. Bakit naman ganito? Ang unfair.

"Sabihin mo nalang kaya sa kanya ng matapos ka na sa drama mong yan, love?" Napatanga ako when Yvonne spoke. I looked at Shaira at nakatingin din ito kay Yvonne. They look at each other at pagkatapos ay sa akin, waiting for me to answer.

"Kaya ko ba?" I asked them

Yvonne shrugged

"Ikaw lang ang nakakaalam ng sagot sa tanong mong yan. Matagal ka nang nagtiis. Itigil mo na." I looked at my friends, I know nasasaktan ko din sila sa ipinapakita ko. Alam ko naaawa at natatangahan na sila sa akin pero hindi na lang nila sinasabi. I sighed.

"Pano naman si ate?" I gave them my question look. Shaira rolled her eyes.

"Take a risk, bruha! Kung malaman man ng ate mo, explain to her. Maiintindihan ka naman siguro niya noh. Kapatid ka kaya niya." I smiled when Yvonne interupted Shaira ng magsasalita sana ito.

Take a risk...what's there to take? She's afraid. Ayaw niyang makatapak ng tao. Nawala na ang maldita at spoiled na si Lovely Renee ng makilala niya si Morgan. Kung dati wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba, ngayon iba na. Ayaw niyang maging pangit ang imahe kay Morgan.

Bahala na!