BAŞ BELASI

15.BÖLÜM

Artık yatma vakti gelmişti

"Hayal hadi kızım gelsene artık uykum geldi."

"Geliyorum Aslı."

"Arda sen hazır ol 2 dakika sonra çıkacağım.

"Tamam kızım aslansın bee."

Çadırın içine girdiğimde Aslıyla biraz oturduk ve ona bir soru sordum.

"Sen şu Ardayı seviyorsun değil mi?"

"Iıı şey."

Yoksa sevmiyor muydu? Eğer öyleyse Arda çok üzülecekti.

"Kızım ben bu çocuğu çok seviyorum."

"Hahah sevindim.Aa şey ben dışarda suyu unutmuşum da suyu alıp hemen geliyorum."

"Salaksın kızım sen al gel."

Dışarı çıktım ve Ardaya işaret verdim Cenk ve Batu bizi izliyordu.Arda içeri girdi bende önce Cenkin yanına gittim iyi geceler dileyip ateşin başındaki Batunun yanına oturdum.Biraz utanıyordum onun bir şeyler anlamasından çok korkuyordum ben daha önce kimseye aşık olmamıştım veya onu sevdiğimi söylemememiştim böyle konuları asla konuşmayıda beceremezdim.

Günlerdir nerdeyse uyumamıştım ve artık rahat bir uyku uyumak istiyordum.

"Kabul ettiğim için sinirlenmedin değilmi? Benimle uyumak zorunda değilsin.Aslı için kabul etmek istedim. Okula geldiğimden beri benim için çok şey yaptı.

Aslında bu doğruydu ama tabii birazda onunla uyumayı seviyordum sadece 1 kere uyumuştum ama uyuduğum en huzurlu uykuydu.

"He he kesin öyledir benim etkileyici cazibemden kaçamadığını söylemiyorsunda."

"Ne! Senin etkileyici caziben mi?"

"Ne var kızım bir kere yakışıklıyım her kız benimle uyumak ister."

İkimizde gülüyorduk benimle böyle konuşması çok hoşuma gidiyordu.
O anki refleksle işaret parmağımı gamzesinin üstüne götürdüm parmağım yanağına değince göz göze geldik.Onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum.

Cenkle aralarında ne vardi?  Bu öfke krizleri neyin nesiydi? İlaçlarını niye içmiyordu? Neden ailesinden ayrı yaşıyordu?

Ama onun gözlerine bakınca tüm dediklerimi unutuyordum dilim tutuluyordu resmen beni bu kadar etkilemeyi nasıl başarıyordu?

"Uykum geldi."

"Tamam sen yat."

"Sen uyumaycak mısın?"

"Gelirim birazdan."

Normalde başka erkekler olsa bu şekilde bir kızdan yararlanacakları kesindi ama o öyle değildi o hayatımda gördüğüm en tuhaf kişiyidi.

"Bende geliyorum, yoksa uykusuzluktan bayılacağım."

İkimiz birden tuluma sığmaya çalışıyorduk.

"Ya kaysana."

"Kızım nereye kayayım yer mi var?"

"Böyle sığamayız sarılsak mı?"

Bana sarılmak mı istiyordu hayır sadece sığamadığımız için böyle yapıyordu.

"Üf tamam."

dedim sanki istemiyormuşum gibi

"Dün uyuyana kadar yanımda kalır mısın diyordun ama."

"Dalga geçme korkmuştum."

"Tamam tamam sen yinede kendini fazla bana kaptırma."

"Hahaha çok komiksin."

Kolunu kaldırdı bende kafamı onun göğsüne koydum tam kalbine.

"Sana en son benden uzak dur demiştim şimdiki durumumuza bak."

"Bana o gün neden senden uzak durmamı söyledin ki?"

"Çünkü ben sana zarar verdim.Benim yüzümden bayıldın hastaneye kaldırıldın.Onun için de kendime senden uzak duracağıma söz vermiştim ama şuan halimize bak."

"Bana bilerek zarar vermedin.Bana kötü geldiğim falanda yok aksine iyi geliyorsun.Neden bilmiyorum ama senin yanında kendimi iyi hissediyorum.Senin yanındayken kabus görmeden uyuyabiliyorum.Se..."

Durmalıydım devam edersem anlayacaktı kendimi tutamıyordum, kendini benden uzaklaştırmasına dayanamıyordum.

"Devam et."

"Hayır.Sende bu saçma sapan düşünceleri aklından çıkar öyle bir şey yok."

"Tamam çok yoruldun uyu artık."

Belki de Batu cümlenin devamını duymak istemiyordu belki de aşktan korkan birisiydi ne olursa olsun bunu öğrenecektim.

"İyi geceler baş belası"

"İyi geceler (sevdiğim)"