İlk dersim bitmişti Aslı hemen yanıma geldi ve sınıftakilerle tanıştırdı beni.
Çoğu bana iyi davranmışlardı bu sınıfı sevmiştim, Cenke biraz sert çıkışmıştım bu yüzden biraz pişman olmuştum sonuçta 2 sene böyle geçmezdi, sınıftaki kaloriferin yanında duran Cenk'e doğru yürüdüm.
"Merhaba sana biraz fazla sert çıkışmış olabilirim üzgünüm."
Cenkin bakışları bana döndüğünde anlayışla tebessüm etmişti.
"Önemli değil güzellik, tekrardan tanıştığımıza sevindim.Beni yanlış anlama. Beni abin veya kardeşin gibi görebilirsin ben seni öyle göreceğim merak etme. Eee nasılsın ilk günün nasıl geçiyor, şu yanına oturduğun çocuk Batu, sana tuhaf gelmiş olabilir biraz tuhaf birisidir ve gıcık."
Demek ismi buydu Batu.
"Evet biraz tuhaf birisi."
"Onu çözmek zordur, konuşmayı dene istersen. Ama çokta konuşacağını sanmıyorum."
Kafa salladım o sırada Aslı yanıma geldi ve Cenk'e bağırmaya başladı.
"Arkadaşımı rahat bırakır mısın artık ben ona okulu gezdireceğim."
Cenk; tamam, teslim oluyorum der gibi ellerini havaya kaldırdı.
"Tamam rahat bırakıyorum arkadaşını, alabilirsin."
Bana dönüp "Göruşürüz hanımefendi." dedi.
Cenk'i sevmiştim, iyi bir çocuktu ve bana sarkıntılık falan da etmiyordu.
Aslı bana bütün okulu gezdirdi her şey çok güzeldi tekrar sınıfa döndüğümüzde ben Aslıya tuvalete gideceğim deyip çıkmıştım. Hastaydım hem de okulun ilk günü, müthiş şans tam o sırada birinin beni kolumdan tutup duvara attığını hissettim Sinem tabiki de başka kim olabilirdi ki.
"Bana bak kızım, bu sana son uyarım. Cenkle bir daha konuşmayacaksın anladın mı?"
Hâlâ beni duvara yapıştırmış, kolumdan tutuyordu, böyle zamanlarda sinir olduğum zamanlarda, hep ağlayasım geliyordu bu huyumdan nefret ediyordum ama ağlamayacaktım tabii ki de.
"Ondan uzak duracaksın yoksa..."
Tam o sırada Batu bizim bulunduğumyz koridordan geçiyordu ve bizi görür görmez kaşları çatılmış bize doğru ilerlemeye başlamıştı.
Batu gelip Sinemi kolundan tuttu ve çekti
"Ne yapıyorsun sen? Çocuk musunuz ne bu köşlerde insan sıkıştırmalar falan bir sorunun varsa git Cenkle çöz."
Beni mi koruyordu şu an? Neden? O sırada beni kolumdan tuttu ve kenarıya çekti. Sinemlerse bir kaç saniye bize bakıp uzaklaşmışlardı. Şimdi beni niye sürüklüyordu?
Aklımdan bunlar geçerken üstündeki ceketi çıkarıp belime bağladı birden dondum kaldım, ne yapıyordu bu? Ceketi belime bağlayıp gitti.Ne olduğunu anlamaya çalışırken birden aklıma gelen gerçekle donup kaldım...
Ne olur düşündüğüm şey olmasın diye dua ederek tuvalete gittim. Ceketi çıkarıp baktığımda korktuğumun olduğunu görmüştüm. Pantolonum kan olmuştu, hayır hayır... Utancımdan yerin dibine girmiştim. Okul pantolonu krem rengindeydi ne kadar salakça bir şey bu kızların özel günlerini nasıl düşünmüyorlardı anlamıyorum.
Bir an önce eve gitmeliydim ama bu halde nasıl giderdim ki? Aklıma tek bir fikir geldi. Ceketi tekrar belime bağlayıp sınıfa girdim. Batu sırada oturuyordu göz göze geldiğimizde ben utanarak bakışlarımı çevirdim. Hemen Aslının yanına gittim ve olayları anlattım ona eve gideceğimi söylemiştim.
Numaramı verdim ve akşama arayıp ödevleri alacağımı söyledim tam giderken Aslı beni durdurdu.
"Batuya dikkat et çok samimi olma olur mu?"
YOU ARE READING
BAŞ BELASI
Random"Özür dilerim..." "Sen gerçekten problemlisin." "Ne ben mi problemliyim?" "Tanıştığımızdan beri ya özür diliyorsun ya da teşekkür ediyorsun." "Çünkü başıma hep bir dert açıyorum ve sen beni kurtarıyorsun." O benim için güneş gibiydi bazen yakıp kül...
