Satırların Çehresi | TAMAMLANDI

21. BÖLÜM I FİNAL

09.04.2020
Sizi çok seviyorum.
•

Akşam yemeğinin ardından yemekhaneden çıkarken herkes kamp ateşi yakılacak diye kütüklere yerleşirken Füsun'un kulağına eğilerek fısıldadım. "Göle gidelim mi?"

Güzel yüzünde beliren gülümsemeyle gölü benim kadar onun da özlediğini hissettim. Elini tutup yürürken içimde tarif edemediğim bir his vardı ve patlayacakmış gibi hissetmeme sebep oluyordu.

Gölü gördüğümüzde Füsun'un adımlarını hızlandırdığını hissederek gülümsedim. Ona uyum sağlayarak ben de hızlandım. O her zamanki gibi kenarda oturacağımızı düşünerek kenara yönelmişti fakat bu kez bir değişiklik yapıp eski köprüye yürüdüm. Dolayısıyla Füsun da bana eşlik etmişti.

Ortaya geldiğimizde Füsun'un iki elini de tutup gözlerini gözlerime diktim. Hiçbir karşılık beklemeden dudaklarına dudaklarımı dokundurup oradan uzaklaşmadan nefesimin nefesine çarpmasına izin verdim.

"Füsun, bu kadar kısa sürede nasıl birbirimize bu denli bağlandık düşünüyorum ve galiba cevabı da biliyorum. Sen benim bulmaya çalıştığım, uğruna çabaladığım, yapmaya çalıştığım her şeysin. Ben olduğum kişiyim ve bu halimdeki eksikleri sen tamamlıyorsun. Gitmek ya da kalmak bunları düşünmeden önce ben yarım kalabilir miyim bunu bilmek istiyorum ve hiçbir zaman sensiz yarım kalmak istemiyorum. Ruhumun her zerresiyle sana ait olmak, seninle tamamlanmak istiyorum. Ömrümün sonuna kadar benim tamamlayanım olur musun Füsun?"

"Sezer," Nefesi dudaklarıma çarptıkça o dolgun dudakları öpmeyi istesem de konuşmasına izin vermek için sustum. "Bunca eksiğime rağmen seni tamamlayabilir miyim bilmiyorum ama biz eksiklerimizle de güzeliz. Ömrümün sonuna kadar seninle eksik ya da tam, her zaman birlikte."

"Sana aşığım."

Dudaklarından aldığım son buseyle gülümseyerek cevap verdi. "Sana aşığım ve sana söylemem gereken bir şey var." Ellerimi bırakıp durduğu yere oturdu ve ben de oturunca tekrar ellerimi tuttu. Selen'in yazdığı notlardan bahsedeceğini düşünerek ona baktım.

"Ben hayatın bizi bir şekilde buluşturmaya çalıştığına inanıyorum. Sana saçma gelebilir ama hayat bunu iki kez denedi sanırım ve başardı görüyorsun. Senin okuduğun kitap ve o gün gittiğimiz sahaf vardı ya. Oraya daha önce ben küçükken ailemle geldiğimiz tatilde ablam kendi yazdığı bir kitabı saklamıştı ve içine iletişim bilgisi koymuştu. O kitap sende Sezer."

"Sen ciddi misin?" Bu sözleriyle ilk tanışmamızda otobüste renginin atmasına anlam vermeye başlamıştım ve hayatın cilvesine gülmeden edememiştim.

"Evet, o kitabın sonunda bir F harfi göreceksin. Firüze'nin F'si. İlki buydu ve ikincisi bu kamp oldu. Bence kader ağlarını bizi içine alarak örmüş ve ne senin benden başka ne de benim senden başka bir seçeneğim yok."

"Bu bir evlenme teklifi mi?" Gökyüzünde beliren yıldızlara şen kahkahamı yollarken Füsun da aynı neşeyle güldü ve kafasını salladı.

"Kesinlikle."

•
Bir kitabın daha sonuna benimle gelmeyi başarabilenlere teşekkür ediyorum ve en önemlisi sana sevgilim, bu kitabın sonunu sen yazdın. Tıpkı diğerinin de sonunu getirdiğin gibi.