Αν..

Part 158

Περιμέναμε την Δήμητρα να την ρωτήσω σχετικά με την αδελφή του Κωνσταντίνου γιατί ήμουν αρκετά περίεργη ενώ πήρε την ρομυ τηλέφωνο η κολλητή της και άρχισαν να μιλάνε και εγώ πήγα στο δωμάτιο να δω τι κάνει η Δήμητρα με την μικρή.
Η πόρτα του δωματίου η σχεδόν κλειστή είχε μια χαραμαδα όπου μπορούσα να τις δω από εκεί.
Η αδελφη μου την είχε αγκαλιά και την νανουριζε τραγουδώντας της ένα τραγούδι για να καταφέρει να την κοιμισει.
Όταν τις είδα χαμογέλασα αυθόρμητα ενώ βούρκωσαν τα μάτια μου μόνο και στη σκέψη πως κάποιος θέλει να εισβάλει στην ζωή τους και να τους χαλάσει την ευτυχία τους. Προσπάθησα να περάσω απαρατήρητη όπως και έκανα όταν η μικρή εν τέλη κοιμήθηκε η αδελφη μου την φιλησε στο μέτωπο της και την έβαλε πάνω στο κρεβάτι.
Ήταν τόσο γλυκό ενώ πριν την βάλει απλά να κοιμηθεί πήγα ξανά στο σαλόνι και βρήκα την ρομυ που είχε τελειώσει το τηλεφώνημα της και αρχίσαμε να μιλάμε.

Ρ-Τι έγινε; όλα καλά με την μικρή;
Ε-Ένα σου λέω!
Δεν ξέρω τι θα κάνεις αλλά έτσι και καταφέρει αυτός ο ηλιθιος να τις πλησιάσει έστω στα δέκα μέτρα θα τον θάψω ζωντανό!
Ρ-Ηρεμησε κάτι θα κάνουμε αλλά γιατί τόσο πολύ;
Ε-Ρε συ είναι όλο αυτό.
Πρόκειται για ένα τόσο μικρό και εύθραυστο πλασματακι,
θέλει συνέχεια και μόνο την Δήμητρα, κανέναν άλλον.
Δεν θέλω να γίνει κάτι, προτιμώ να ξαναπειραξει εμένα, σοβαρά σου μιλάω και δεν πρόκειται να το πάρω πίσω.
Μπορείς να τις βοηθήσεις;
να κάνεις αυτό που έλεγες;
Ρ-Αγάπη μου μην ανησυχείς μωρέ,
θα το κάνω. Μην αγχώνεσαι.
Ε-Αγχώνομαι όπως θα αγχωνομουν και για σένα, το ξέρεις αυτο.
Ρ-Το ξέρω. Αύριο κιόλας θα το κανω. Στο υπόσχομαι.