Αν..

Part 49

Είχα μαζευτεί πολύ με τις φωνές της. Φοβόμουν.
Τότε πήγα κοντά στην αδελφουλα μου γιατί είχα ανάγκη από κάποιον να με πάρει αγκαλιά εκείνη τη στιγμή.

Ρ-Ναι βέβαια παρτην και αγκαλιά τώρα! Κοίτα εδώ κατάσταση.
Δ-Μην φέρνεις την καταστροφή θα βρούμε μία λύση.
Ρ-Το έχεις καταλάβει εσύ κυρία μου που έχεις την μικρή σουπιά στην αγκαλιά σου πως αν έγινε αυτό που δεν έπρεπε να γίνει ότι το παιδί σου με το ανιψακι σου θα έχουν λίγους μήνες διαφορά ηλικίας;;;
Δ-Μην είσαι υπερβολική..
Ρ-Εντάξει οκευ σε εσένα ξέρω ότι φταίνε οι ορμόνες σου,
για το ξερό κεφάλι της μικρής τι μπορω να πω;;
Δ-Ότι ήταν ένα λάθος και δεν θα το ξανακάνει.
Ρ-Δεν θα το ξανακάνεις;;
Ε-Όχι αδελφούλα μου στο ορκίζομαι σε παρακαλώ μην με πειράξεις..

Εκείνη τη στιγμή δεν έκανα πλάκα ούτε την ειρωνευτηκα,
όντως την φοβήθηκα.
Γυάλιζε το μάτι της και είχε υψωσει αρκετά πολύ την φωνή της.
Είχε να με μαλωσει έτσι από πάρα πολύ παλιά και τρόμαξα σε σημείο που άρχισα να κλαίω.

Δ-Ησύχασε καρδιά μου,
κανείς δεν θα σε πειράξει,
δεν θα την αφήσω εγω να το κάνει.
Ε-Ένα λάθος έκανα ρε συ, συγνώμη..
Ρ-Ρε μικρή το λάθος σου γιατί πρέπει να το χρεωθουμε εμείς;;
Μου το εξηγείς;;
Δ-Ρομακο μου κανείς δεν θα χρεωθεί τίποτα.
Αύριο το απόγευμα έχω ραντεβού στην γυναικολόγο μου και θα πάρω την μικρή μαζί μου για να κάνει κάποιες εξετάσεις ώστε να δούμε που οφείλεται η καθηστερηση.
Μην ανησυχείς και μην φέρνεις την καταστροφή χωρίς λόγο,
υπάρχει λύση.
Ρ-Εντάξει μικρή βρήκαμε λύση. Αρκετά με το θέατρο,
σταμάτα να κλαις.

Παρόλο που μου το είπε αν δεν με έκανε η Δήμητρα εκείνη τη στιγμή να την κοιτάξω στα μάτια και να μου πει ότι όλα θα πάνε καλά και να με ηρεμήσει δεν θα μπορούσα να σταματήσω να κλαίω.
Το ξέρω πως μπορεί να είναι υπερβολές όλα όσα λέω μα εκείνη με βοηθούσε πάντα όταν ήμουν αναστατωμενη και έκλαιγα,
από μικρή ακόμα.
Ένιωθα πάντα μια ανεξήγητη σιγουριά κοντά της ενώ τους άλλους δεν τους εμπιστευομουν,
ήμουν αρκετά επιφυλακτική.