Αν..

Part 5

Είχε τόσα νεύρα που απλά τα ξεσπουσε χωρίς λόγο πάνω της ενώ ήξερε πως δεν του έχει κάνει κάτι.
Εκείνη δεν του μίλησε απλά επειδή φώναζε από τα νεύρα του λόγω της αυξημένης έντασης που είχε στη φωνή του, κάποια στιγμή είχε τρομάξει και έπιασε ασυναίσθητα την κοιλιά της επειδή άρχισε να πονάει.
Εκείνος αμέσως σταμάτησε να φωνάζει.
Ήταν αρκετά μπερδεμένος και είχε πανικοβληθει γιατί δεν ήξερε τι συνεβει έτσι ξαφνικά, εγώ τον είδα που δεν ήξερε τι να κάνει και του είπα να της φέρει λίγο νερό ενώ καθόμουν κοντά της προσπαθώντας να την βοηθήσω να πάρει βαθιές ανάσες προκειμένου να ηρεμήσει όπως μας είχε πει και η γιατρός να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Όταν ο Κωνσταντίνος έφερε το νερό και της το έδωσε ήπιε όσο μπόρεσε, προσπάθησε λίγο να ξαπλώσει για να νιώσει καλύτερα έχοντας πάντα το χέρι ακουμπισμένο πάνω στην κοιλιά της γιατί φοβόταν μην έχει πάθει τίποτα το μωρό.
Εγώ είχα τόσα νεύρα μαζί του εκείνη τη στιγμή που κάποια στιγμή απλά πήγα δίπλα του, του έσφιξα το χέρι και άρχισα να τον τραβάω από τα νεύρα μου ενώ πήγαμε έξω στον κήπο και άρχισα να τον βρίζω.

Ε-Δεν μου λες, είσαι τόσο ηλιθιος!!!??
Τι αντίδραση ήταν αυτή!!!??
Κ-Δεν καταλαβαίνω τι μου λες.
Ε-Τι στο διάολο σου συνεβει ρε βλακα;;;
που νομίζεις ότι βρίσκεσαι;;;;;
Το ξέρεις ότι με την τρομάρα που πήρε θα μπορούσε να αποβάλει;;;
Πόσο ζώο παίζει να είσαι;;;;
Κ-Κάτσε κάτσε, να αποβάλει?!
Ε-Είναι έγκυος ρε ηλιθιε στο παιδί σας,
αλλά δεν την άφησες να στο πει!
Με το που ήρθες αμέσως φωνές και νεύρα!
Κ-Κάτσε δηλαδή θα γίνω μπαμπάς;;
Ε-Αν έχει ηρέμησε ναι και το καλό που σου θέλω να έχει ηρεμήσει διαφορετικά από τα χέρια μου θα πας ρε!
Να το ξέρεις!
Κ-Πάμε μέσα θελω να την δω.
Ε-Εγώ θα πάω να την δω εσύ πήγαινε αλλού να εκτονωσεις τα νεύρα σου!
Ποτέ ξανά επάνω της! Τα ακούς;;;;!!!

Τότε τον άφησα και πήγα μέσα στα νεύρα πάλι στο σαλόνι από την μπαλκονοπορτα για να δω πως είναι και αν είχε ηρεμήσει έστω και λίγο.
Όταν μπήκα μέσα είχε ήδη ξαπλώσει,
ενώ όταν πήγα κοντά της είχε αποκοιμηθει.
Δεν ήθελα να την ξυπνήσω για αυτό ανέβηκα πάνω να της κατεβάσω μια κουβέρτα.
Την σκέπασα για να μην κρυώνει,
έμοιαζε σαν άγγελος που μόλις είχε κατέβει από τον ουρανό στην γη,
τόσο γαλήνιο πλάσμα, τόσο ήρεμη.
Όταν είδα όμως τα καλτσακια τα πήρα ξανά στο κρανίο, τα πήρα και τα πήγα εγώ έξω ώστε να τα δει.

Ε-Ορίστε.
Κ-Τι είναι αυτά;;
Ε-Εσύ γιατί τα βλέπεις;;
Ροζ καλτσακια ειναι.
Κ-Δηλαδή θα αποκτήσουμε κοριτσάκι;;;
Ε-Για να είναι ροζ τι καταλαβαίνεις?!

Είχε χαρεί τόσο πολύ,
χαζομπαμπας με το που το έμαθε αν και με τον λάθος τρόπο.
Ήθελε να πάει να την φιλήσει και να την αγκαλιάσει, του εξήγησα πως όταν μπήκα την βρήκα να κοιμάται και πως το καλύτερο θα ήταν να μην την ξυπνήσει γιατί θα της κάνει καλό για να ηρεμήσει πλήρως και εκείνη αλλά και το μωρό.
Το κατάλαβε και το σεβάστηκε.
Για αυτό όταν μπήκαμε μέσα και την είδε ξαπλωμένη στον καναπέ την χαϊδεψε απαλά στα μαλλιά της,
την φιλησε στο μέτωπο, χαμογέλασε και πήρε τα καλτσακια μαζί του πάνω.
Εγώ είχα δει την όλη σκηνή,
ήταν ότι πιο γλυκό,
μακάρι να μην γίνονταν όμως όλα αυτά και να ήταν λίγο διαφορετικά.