Αν..

Part 152

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο αφού έβαλε η αδελφη μου την μικρή στο πίσω κάθισμα, εγώ κάθισα συνοδηγός και εκείνη οδηγούσε.
Πήγα να της μιλησω κάποια στιγμή και από ένα σημείο και μετά με αποπηρε χωρίς να καταλάβω ακριβώς το γιατί τουλάχιστον εκείνη την στιγμή γιατί μετά δυστυχώς όταν βρεθήκαμε οι τρεις μας το κατάλαβα πολύ καλά.

Ε-Αδελφούλα ο Κωνσταντίνος θα πάει στη δουλειά;
Δ-Το απόγευμα.
Ε-Αλλαξε κάτι;
Δ-Όχι δεν άλλαξε τίποτα και γίνεται λίγο να μην μιλάμε;!
Ε-Οκευ καλά ότι πεις, μην αρπάζεσαι..

Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο σπίτι της άλλης μου αδελφής όπου ήταν και ο σύντροφος της εκεί, με το που μας είδε και ειδικά την Αμέλια έκανε σαν χαζός γιατί δεν την είχε δει από τότε που γεννήθηκε και ναι..

Ρ-Κορίτσια τι καφέ θέλετε να κάνω;
Ε-Εγώ θα ήθελα ένα φραπέ αν είναι εύκολο.
Δ-Εγώ δεν έχω πρόβλημα ότι θέλεις απλά πάω να βάλω την μικρή μέσα για ύπνο.
Ρ-Ααα Δήμητρα!
Έχω κάτι πραγματάκια που μου έδωσε η νινα, είναι για την μικρή τα έχω μέσα στην κρεβατοκαμαρα,
είναι ρουχαλάκια αν θέλεις δες τα.
Δ-Οκευ θα τα δω.

Έτσι η Δήμητρα πήρε μέσα την μικρή, εγώ κάθισα στο σαλόνι και ήρθε δίπλα μου να καθίσει ο Ορφέας ενώ ο σύντροφος της αδελφής μου την βοηθούσε με τους καφέδες γιατί θα έφευγε μετά να πάει έξω με τους φίλους του.
Εφτιαξαν τους καφέδες και μετά απο λίγη ώρα ο σύντροφος της αδελφής μου με χαιρέτησε ενώ περίμενε να χαιρετήσει και την Δήμητρα γιατί θα έφευγε όπως και μετά από λιγη ώρα έγινε, έτσι μείναμε μόνες μας μαζί με τον Ορφέα στο σπίτι,
γενικά κοριτσοπαρεα.