Αν..

Part 128

Βγήκαμε έξω και πήγαμε σε ένα καφέ. Κάποια στιγμή κοιτούσα συνέχεια το κινητό η φίλη μου το είδε και με ρώτησε γιατί ποτέ δεν το έκανα εγώ να είμαι κολλημένη με το κινητό όταν είμαι με παρέα.

Φ-Ρε; είσαι καλά; τι έπαθες;
Ε-Έλα τι έγινε;
Φ-Από όταν βγήκαμε είσαι κάπως, συνεβει κάτι;
Ε-Όχι ρε συ τι να συνεβει; όλα καλά.
Φ-Θες να πάμε akanthus σήμερα;
Ε-Ποιοι θα είμαστε;
Φ-(μου είπε τα ονόματα των φίλων μας που σκόπευαν να πάνε).
Ε-Όχι μωρέ πάτε εσείς εγώ θα κάτσω να διαβάσω.
Φ-Να σου πω,
δεν γίνεται αυτή η κατάσταση!
Ε-Μια χαρά είμαι σου λέω δεν έχω κάτι.
Φ-Έχει να κάνει με το ότι οι αδελφές σου έχουν δουλειές και δεν σου δίνουν σημασία;;
Ε-Οκ περίπου..
Φ-Θα πάμε στο akanthus το βράδυ και δεν ακούω κουβέντα!
Ε-Καλά Φαίδρα ότι πεις..

Τελικά πήγαμε το βράδυ στο akanthus με έπεισαν και εν τέλη πέρασα ωραία,
ξεχάστηκα και διασκέδασα πολύ. Γυρίσαμε κατά τις 6 το πρωί ο καθένας σπίτι του και απλα ήμουν πτώμα από την κούραση.
Ευτυχώς που η επόμενη μέρα ήταν σαββατο δεν είχα τίποτα να κάνω το πρωί και έτσι κοιμήθηκα λίγο παραπάνω βασικά με άφησαν να κοιμηθώ ενώ όταν ξύπνησα αργά το μεσημέρι δεν έφαγα καν μεσημεριανό,
πήρα μια μπάρα δημητριακών και βγήκα έξω με τα παιδιά από το φροντιστήριο αφού οι γονείς μου εκείνη την ώρα δεν ήταν σπίτι.
Στο δρόμο με είδε ο πρώην της αδελφης μου,
για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα ήρθε και με χαιρέτησε ενώ δεν τον είχα προσέξει,
με ρώτησε αν είμαστε όλοι καλά και τι κάνει η αδελφη μου και αν είναι καλά.

Ε-Αν νοιαζοσουν με την αδελφή μου δεν θα της είχες φερθεί έτσι!
-Το ξέρεις το πως και γιατί χωρίσαμε. Εκείνη δεν με ήθελε.
Ε-Ε βέβαια τέτοιος μαλακας που είσαι τι να σε κάνει..
-Με έχεις παρεξηγήσει.
Δεν έπαψα ποτέ να την νοιάζομαι.
Ε-Γιατί τρως τον χρόνο μου είπαμε;
-Είναι καλά;; μόνο αυτό πες μου.
Ε-Αφού δεν είναι με ένα μαλακα σαν εσενα είναι καλύτερα από ποτέ.
Αντε φύγε τώρα!
Δεν έχεις καμία δουλειά εδώ.
-Μικρή μην γίνεσαι τόσο απότομη.
Ε-Ό,τι θέλω θα κάνω ρε!
Αντε σήκω φύγε!

Μετά από λίγο ευτυχώς έφυγε ενώ εγώ συνέχισα να είμαι μαζί με την παρέα μου.