Αν..

Part 111

Μετά την μικρή κουβέντα πήγαμε για ψώνια, μπήκαμε σε ένα μαγαζί και η Εύα πήρε να δοκιμασει ρούχα και ήταν στο δοκιμαστήριο ενώ εγώ κοίταζα γενικά.
Ένιωθα τεράστιες ενοχές μέσα μου και πήρα τηλέφωνο την αδελφή μου. Ευτυχώς το σήκωσε γρήγορα.

Δ-Έλα αγάπη μου.
Ε-Αδελφούλα μου συγνώμη είμαι ηλιθια, συγχώρεσε με σε παρακαλώ.
Δ-Έγινε κάτι με την Εύα;
Τι έπαθες; που είσαι;
Ε-Μην με αφήσεις να βγω από το σπίτι σε παρακαλώ.
Δ-Δεν ξέρω γιατί μου τα λες όλα αυτά όμως σε μια ώρα να είσαι σπίτι.
Ε-Εντάξει.

Το έκλεισα ευτυχώς πριν βγει η Εύα. Με το ζόρι κρατήθηκα να μην βάλω τα κλάματα μέσα στο μαγαζί.
Τότε συνειδητοποίησα τι έκανα.
Βγήκα με την κολλητή του πρώην μου και ετοιμαζόμουν να γίνω σαν εκείνη.
Δεν το άντεχα, ανυπομονουσα να βγει από το δοκιμαστήριο για να μπορέσω να βρω να της πω μια δικαιολογία ή και όχι για να φύγω.
Μετά από λίγα λεπτά βγήκε την χαιρέτησα γρήγορα και της είπα πως έγινε κάτι και έφυγα τρέχοντας. Κυριολεκτικά έτρεχα λες και με κυνηγούσε κάποιος.
Έφτασα στη στάση έβαλα ακουστικά και περίμενα να πάρω τα μέσα για να πάω στο σπίτι της αδελφής μου.
Όταν έφτασα απλά στο σπίτι της αδελφής μου άνοιξα ψύχραιμα την πόρτα πήγα στην κουζινα και έβαλα να πιω ένα ποτήρι νερό ενώ μετά με έπιασαν ασυναίσθητα τα κλάματα.
Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω καθόλου.
Μετά από λιγη ώρα κατεβηκε η αδελφη μου από πάνω και δυστυχώς με είδε σε αυτή την κατάσταση.