Roommate Romance

Chapter 59 (Part II)

CHAPTER FIFTY-NINE
Part Two

I DIDN'T stop calling his name. Dahil mabilis ang paglalakad na ginawa niya, tumakbo na ako. Pero wala pa ring silbi kasi hindi ko talaga siya maabutan. And when I saw that he already reached the elevator, doon ko na mas lalo pang binilisan.

"Sandali lang, Ely!" I said, trying to open the door. Naghintay pa ako ng ilang saglit pero ayaw na talagang magbukas. When I saw that it stopped in 26th floor which is 'yong floor kung nasaan ang condo unit niya, nag-isip na ako ng paraan.

Dahil nasa 40th floor 'tong pool area at iisa lang ang elevator na gumagana rito, I had no choice but to use the staircase. Hindi pa ako nagsisimula pero napapagod na agad ako.

I immediately looked for the emergency exit and when I found it, wala na akong sinayang pa na oras. Huminga muna ako nang malalim bago sinimulang bumaba. When I reached the 35th floor, sumuko na ako. Sinubukan ko nang mag-elevator and luckily, nakagamit naman ako. Pressing the 26th button, tahimik na akong nagdadasal na sana nandoon pa rin si Eliseo sa condo. Sana wala na siyang pinuntahan pang iba.

I need to talk to him.

Ting!

Pagbukas ng pinto ng elevator, kinakabahan man, dire-diretso na akong nagpunta sa unit niya. And when I easily opened the door, doon na ako mas lalo pang kinabahan. I clearly remembered that I close it before I go to the pool area. And now that it's not lock, ibig sabihin may tao sa loob. Nasa loob nga siya. Sana.

Dahan-dahan ko itong binuksan. Pagpasok sa loob, agad ko siyang hinanap. I was about to go to his room when I heard some sounds in the living room area.

"Ely," I called his name when I saw him sitting in the couch. Balak niya sanang buksan ang TV pero hindi niya naman na itinuloy at ibinaba na lang ang hawak-hawak na remote control.

"Tapos na kayong mag-usap?" he then casually asked. "Sorry at mukhang na-istorbo ko pa kayo. Hindi ko naman sinasadya na sundan kayo roon sa pool."

Takang-taka ko lang siyang tinitigan. Why is he acting like that?

"It's not what you think, Ely—"

"Sshhh, Chie," he cut me off. "It's okay. You don't need to explain. You don't owe me an explanation, okay?"

Mas lalo akong kinakabahan sa mga ikinikilos niya. Mas gusto ko pang magalit siya sa akin kaysa 'yong gan'to, e. Bakit ba hindi siya nagagalit? Bakit ba gan'to 'yong reaksyon niya?

"Ely naman . . ."

He just smiled at me then stood up. "Kumain ka na ba? What do you want to eat? Ipagluluto kita," sunod-sunod niyang sabi habang papunta sa kusina.

Napapikit na lang ako bago siya sundan. "Ely, mag-usap muna tayo."

"Can we eat first?" aniya. "Gutom na kasi ako, Chie, e. I haven't eaten a proper food for weeks already. Look, nangangayayat na ako. Nawawala na rin 'yong abs ko."

"Ely—"

"Hindi na rin kasi ako nakakapag-gym, e. Masyado akong maraming iniisip nitong mga nakaraan kaya nawawala na sa isip ko ang pagpunta sa gym."

"Ely, please . . ."

"Na-miss ko rin 'tong kusina ko," pagpapatuloy niya lang sa pagsasalita at hindi talaga ako pinapansin. "Ang tagal na rin nung huli akong nakapagluto rito. Hindi ko nga sigurado kung marunong pa akong magluto, e."

"Ely, ano ba—"

"O, sakto! May stock pa pala tayong meat," pagputol niya ulit sa sinasabi ko. Abala siya ngayon sa pagkakalkal sa ref. "Should I try to cook adobo today? What do you think, Chie? Okay lang ba na mag-adobo tayo ngayon?"