Gece yarısıydı. Hava birdenbire kararmıştı. Üç küçük çocuk sessiz, tenha parkın orada gecenin karanlığında gülüşerek sohbet ediyorlardı. Hava oldukça soğuktu. Kırmızı giysili bir kadın birdenbire iliklerine kadar oracıkta üşüdüğünü hissetti.
Kadın bir sigara yaktı. Başını gökyüzüne, yıldızlara, kocaman parlamakta olan dolunaya dikti.Birden bir ses duydu. Başını arkaya döndüğünde kendi gölgesi dışında herhangi bir hareket yoktu. Derin bir nefes aldı.
Biri mi vardı orada?
Saklanmış?
Sigarasını bitirdi. Yürümeye başladı. Hava soğuktu. Ne olduğunu anlamadan iki el arkadan onu sıkıca kavradı. Bağıramıyordu bile.
Ne kadar tepinse de çare yoktu. Güçlü kuvvetli iki kol onu sımsıkı tutuyor, diğeri de ağzına bir bez bastırıyordu. Gördüğü son şey kararmak üzere olan gökyüzünde parlayan yalnız bir yıldızdı.
Bakışlarını soğuk ve boş odada gezdirdi. Ne yapmışlardı ona? Neden buradaydı? Evine gitmek istiyordu. Annesini çok özlemişti.
Bağlıydı. Kımıldayamıyordu. Getirildiği, kaçırıldığı oda kapkaranlıktı.
Cehennemi andırıyordu.
Birden üç tane ceset gördü. Üç küçük çocuk farelere resmen yem olmuşlardı. Bağırmak istedi. Yapamadı. Ağlıyordu. Ağzı bantlı. Sıkıca bağlıydı. Resmen savunmasız, acınacak bir haldeydi. Bu nasıl bir işkence yöntemiydi böyle? resmen canlı- canlı fareler tarafından yenilerek işkenceyle öldürülmüştü çocuklar. Çünkü katiller burayı özel olarak seçmişlerdi. Buraya masum insanları getirip bağlayarak kaderlerine teslim ediyorlardı. Bu karanlık yer altı deposunda aç gezinen hayvanlarda insan etiyle taze kan besleniyorlardı.
Şimdi sıra ondaydı. Binlerce fare ona doğru yaklaşmaya başlamıştı. Önce bacakları, sonra göğsü, en sonda bağlı yüzündeydiler. Vücudunun her yerindeydiler.
Kadının tüm dünyası karardı. İşkenceyle hayata veda etti.
Öldü.
Ceset hiç bulunamadı.
Çünkü katil, kurbanlarını gizli kimsenin bulamayacağı gizli yeraltı tünelleri, depolarında, karanlık kuytu odalarda gizliyordu.
Vahşi farelerin, köpeklerin sığındığı gizli bir cehennem limanıydı burası.
Ve masum insanların işkenceyle kanlarının akıtıldığı bir yerdi.
Cehenneme açılan bir kapıydı.
Bu sadece bir başlangıç.
Bitmedi.
Ve.
Asla da bitmeyecek.
Asla.
