Sa gitna ng magulo kong buhay pamilya at love life, si Kolt lang ang tanging nakakapagbigay sa akin ng reason to look forward to.
Ang totoo im too curious why he sees me. It was like a few seconds when we took glance with each other, imposibleng na in love siya sa akin dahil doon?
No, i am not in love with him. Yet. Thats too early to say. But with him, im willing to take a clean slate. Yung magsisimula sa tama. Baka lang this time, maiwasan na ang mga heartaches na sanhi ng mga maling desisyon. Baka maiwasan na ang iyakan at drama sanhi ng pagmamadali at kawalan ng pasensiya sa mga bagay bagay.
First step. Pinapasok ko siya sa bahay nang tuparin niya ang pangakong manliligaw siya ng maayos. Hindi ko alam kung paano niya nalaman ang address namin pero hindi na ako nagtanong.
Lakas loob ko siyang ipinakilala sa mga kapatid ko. Bilang kaibigan. Sobrang kabado ako noon. First time eh.
Second step. Get to know each other. It was like meeting a person for the first time, pakilala lang sa mga sarili ang una naming inatupag. Walang pagmamadali. Walang pilitan na nangyari. Walang hilaw na confession. Parang friends lang.
Third step. Honesty is the key to success. Inamin ko sa kanyang sa Manila ako mag aaral. Sinabi ko sa kanyang wala akong tatanggaping pangako. Kapag nagkita kaming muli, saka na lang kami mag usap uli.
Days passed too fast nalaman ko na lang paalis na ako. Patungo sa lugar na bubunuin ko sa loob ng apat na taon.
Nang paalis na kami ng nanay ko, nagpakita sa akin si Kolt. Isa siya sa mga naghatid sa akin sa terminal kasabay ng mga kaibigan ko at ni Jax na tinanggap na ring maging magkaibigan na lang kami.
May pabaon siya sa aking chocolate. M&M's na plain. Ok corny pero favorite ko yun at deep inside ng malanding ako, nakakakilig yun. Yung balot ng chocolate na yun, itinago ko ng maige nilagyan ko ng date at nilagyan ko ng From Kolt with Love. Kahit na ang totoong nakasulat dun ay Take Care Always.
Masaya akong umalis. Its like something has been lifted from my spirit. And i hope its a good sign.
