[Zawgyi version]
တီ ~ တီ ~ တီ ~ တီ ~
အိမ္တံခါး လ်ိႈ့ဝွက္နံပါတ္ႏွိပ္သံနဲ႔အတူ အထုပ္ေပါင္ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ဆြဲပီး ဝင္လာသူ ကိုကို...
"ကိုကို... ဘာေတြဝယ္လာတာလဲ "
"မထလာနဲ႔... အဲ့မွာပဲ ထိုင္ေန "
ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚကေန ထၿပီး ကိုကို႔ဆီ ေလ်ွာက္လာမယ့္ ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး ျပန္ထိုင္ေနလိုက္သည္ ။ ကိုကိုက အထုပ္ေတြနဲ႔ အနားေရာက္လာကာ
"ဒီမွာေလ.. လိုမယ္ထင္တာေတြဝယ္လာတာ.. "
ကိုကိုဝယ္လာတာေတြကို ၾကည့္ၿပီး ငိုေတာင္ငိုခ်င္မိသည္ ။ ေပ်ာ္လို႔ ငိုခ်င္တာပါ.. ။ ကေလးနဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြ အကုန္ဝယ္လာေသာ ကိုကို... အက်ႌေတြက အစ.. အခုမွ ေျမပဲေစ့ေလာက္ပဲ ႐ွိေနဦးမယ့္ ကေလးအတြက္ အက်ႌေတာင္ ဝယ္လာတယ္တဲ့လား ။
"ကိုကိုက ဘာမွမေျပာေတာ့ ကိုကို မေပ်ာ္ဘူးထင္ေနတာ... "
"ဘာေျပာရမွန္းမသိလို႔ေလ... ခံစားခ်က္က တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ .. ကိုယ္ငိုေတာင္ငိုမိေတာ့မလို႔.. "
ဟုတ္ပါတယ္... ကိုကို တကယ္လည္း ငိုခဲ့တယ္..ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ကေလးရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံကို ၾကားေတာ့ ကိုကိုက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးျပံဳးရင္း ငိုေနခဲ့တယ္.... ဒါဟာ ကြၽန္မပထမဆံုးျမင္ဖူးတဲ့ ကိုကို႔ မ်က္ရည္ေတြပါ.... ။ ဟိုအရင္အခ်ိန္ကတည္းက ကြၽန္မကို ကေလးတစ္ေယာက္လို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လာတဲ့ ကိုကိုက အခုလို ကေလးလြယ္ထားရခ်ိန္မွာ ပိုလို႔ေတာင္မွ အကဲပိုေနပါေသးတယ္... ။
"တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ငါ့အိမ္မွာ လာစားေသာက္ေနတာ ေပ်ာ္ရဲ႕လား.... "
Jongin ရဲ႕စကားကို ဂ႐ုမစိုက္သလိုပဲ Chanyeol က ဆက္စားေနၿပီး Jongin လည္းအနားေရာက္လာေရာ..
"ဟာ..... ဘာနံ႔ႀကီးလဲ "
ဟုဆိုကာ သန္႔စင္ခန္းေျပးကာ အန္ေတာ့သည္ ။ ထမင္းစားပြဲမွာ ထမင္းျပင္ဆင္ေနတဲ့ Kyungsoo က သမ့္စင္ခန္းက ျပန္ထြက္လာတဲ့ Chanyeol ကို ၾကည့္ကာ..
"ကိုယ္ဝန္႐ွိတာက နင္လား.. Baekhee လား ကို မသဲကြဲေတာ့ဘူး... နင္ပဲ ခ်ဥ္ခ်င္းတက္.. နင္ပဲအန္... တကယ္ပဲ နင္ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရတာလား.. "
