ŞEHİRLİ-2 (Tamamlandı)

Kavhe

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizden bol bol yorum bekliyorum. O kadar emek verip yazdım beğenip yorum yapmadan geçmeyin.

Yaprağın ağzından...

"Sonunda Cemi uyuttum." Can boş gözlerle duvara dalmıştı. Konuştuğumu fark etmemişti bile. Sesimi çıkarmadan karşısındaki koltuğa oturdum. Uzun süre beni fark etmesini bekledim ancak hala duvarı izliyordu. Bir süre sonra gözlerinin dolduğunu fark edince onu girdiği çukurdan çıkarmak istedim.

"Can sana diyorum. " sesimi gereğinden fazla yükseltmiş olmalıyım ki Can irkilip bana döndü. İrkildiği için gözündeki yaş yanağı boyunca kendini salmıştı. Erken davranıp yaşı sildi ancak ben çoktan görmüştüm. "Anlatırsan dinlerim. " sonuçta kimse durup dururken ağlama moduna girmez.

"Dalmışım öyle. " dediklerine inanmadım bakışı atıp ufak bir tebessüm yolladım.

"Merak etme dediklerine ön yargı ile yaklaşmayacağım. " oturduğum yerden kalkıp tam karşısına oturdum. Sanki içindeki iki seçenek yüzünden kavgaya tutuşmuş gibiydi.

"Baran kaynın oluyor anladığım kadarıyla. " anlaşılan içindekileri anlatmamaya karar verip mevzuyu bana çevirdi. Bende zorlamak yerine saçımı kulağımın arkasına koyup derin bir nefes aldım.

"Evet. Kocamın aksine oldukça sert biri. Gerçi oda haklı küçüklüğünden beri bu köyü yöneten o. " Can kaşlarını kaldırıp bana baktı. Evet Baran sert bunu oda fark etmişti ancak köyü yönettiğini düşünmemiş olmalı.

"Desene sert kayaya çarptık. Bizden pek hazettiğini sanmıyorum. Hele benden. " aklıma Baranın Asele attığı bakış geldi. Neden öyle baktığına anlam veremesemde garip gelmişti.

"Sana öyle gelmiştir. Sonuçta evleneceğimizi bile bilmiyor. " diyip oturduğum yerden kalktım. Saat geç oldu gidip bende yatayım.

"Uyumaya mı?" Kafamı olumlu anlamda salladım. Oda benim gibi kafasını salladı.

Aselin ağzından....

Yanımda horlayan kişi Asaf mı? Halbuki onunla defalarca uyumuştum ancak bir kez bile horladığını duymamıştım. Şimdi ise ağzı açılmış horluyordu. Saçımdan bir tutam alıp burnuna doğru salladım. Yaptığım hareket ile ağzını kapatıp eliyle burnun üstündeki saçlarımı itti. Ancak ben rahat durmayıp yine aynı hareketi yaptım. Asaf bu defa dayanamamış olmalı ki gözlerini aralayıp bana baktı.

"Rahat dursana köylü güzeli. " sesi aksi çıksada dediğine kıkırdadım. Oda dayanamamış olmalıki dudaklarında titrek bir gülümseme oluştu.

"Ne yapayım baktım kocacığım bana seranat yapıyor dayanamadım. " Asaf kaşlarını çatıp bana baktı. Neyden bahsettiğimi anlamamış gibiydi. "Horlamandan bahsediyordum. " diyip yataktan çıktım. Perdeyi çekmek için elimi kaldırmıştım ki karşı evin balkonundaki adam dikkatimi çekti. Küçük masaya oturmuş sigara içiyordu. Bakışlarımı Barandan çekip Asafa çevirdim. Perdeyi çekme kararımdanda vazgeçtim.

"Eski evimizi özledim. Belki bu evdeki gibi duvarlarımız yoktu ancak mutluydum. " yüzümün asılmasına engel olamadım. Bu köyde beni huzursuz eden bir şey var. Belkide hala balkonda oturan Barandı bu huzursuzluğumun nedeni. Dün bana attığı bakışı unutamıyorum. İçimi huzursuz ediyordu.