Pregnant by my Ex-Boyfriend

Chapter 32

Nagising ako ng may narinig akong sigawan ng nga bata.
Gustohin ko mang lumabas at tignan kung anong nangyayari, parang ayokong iwan ang malambot na unan at kumot, plus the fact na inaantok pa ako dahil madaling araw na nang tinigilan ako ng hudyong lalaking kakauwi lang.

Pero wala akong choice kundi ang bumangon para solusyonan ang nag aalburoto kong sikmura. Nagtatakbo na ako agad sa banyo.

Halos sumandal na ako sa dingding dahil sa sama ng pakiramdam ko.

"Love"

Bumaling ako kay Zion na alalang alala. Nginitian ko siya at sinenyasan na lumayo sakin, but when did he ever listened?

"are you okay?" he held my hands tight "should we go and consult a doctor?"

Agad akong umiling at hinapit siya palapit sakin.

I relaxed a bit when I inhaled his scent.
I love the way he smells, I know its odd but, i just cant seem to get my hands off of him.
Gusto kong lagi siyang malapit sakin para maamoy ko lagi ang perfume niya.
Shems! He smells so good.

"anong ginagamit mong pabango? Pahingi naman ako"
Pag lalambing ko.

But he just chuckled.
"wife, I'm not wearing any. I just took a bath, and I left it at the penthouse. Nagmamadali akong pumunta dito"

"you're lying!" naasar kong sabi. Habang patuloy paring sinisilid ang mukha ko sa leeg niya

"Why would I?" natatawang saad niya

"Then why do you smell so good?! "
How dare he! Para simpleng perfume lang ayaw pang sabihin. Napaka damot!

Tinawanan niya lang ako at inilayo ang leeg niya sa akin.
" wife, seriously. If you weren't feeling bad. I would think that you're actually seducing me"
Saad niya, na nagpalaki ng mata ko.

That wasn't my intention!

Sinimangutan ko nalang siya. Kainis! Bat dipa niya sabihin! Napaka damot talaga nito!

Inirapan ko nalang siya at pinilit na tumayo para ipagluto ang mga bata.

"Jeid, are you sure you're okay?"
Pangungulit niya.

Hindi ko na siya pinansin at dumiretso nalang sa kusina.
"C'mon wife you look sick. Magpahinga ka muna"

The heck! Kung may gamot lang sana sa morning sickness baka nilaklak ko na.

"Nga pala, bat wala yata si Mang Esteban?"
Pag iiba ko sa usapan. Sabay kuha ng mga sangkap na gagamitin ko sa pagluluto.

Tinaasan niya lang ako ng kilay indicating that he hated how I changed the topic. Pero kalauna'y kumalma din siya.

"I sent him home. His daughter gave birth yesterday"
Sabi niya. Tumango nalang ako.

"I'm sure excited na excited si Mang Esteban"

Pero bumuntong hininga siya.
" Kinda" walang kagana gana siyang sumagot. Kaya naman itinigil ko ang ginagawa ko at tinitigan siya. His face turned stoic.

"He's fuming mad actually, when he found out that the baby's father suddenly disappeared upon knowing that he got her pregnant, leaving her face all the humiliation and disappointment from her parents by herself"

He explained.

"He's such a jerk, hindi manlang niya inisip ang kalagayan ng girlfriend niya. Tsk. "
Komento ko. I mean, sinong matinong lalaki ang hindi aakuin ang responsibilidad pagkatapos makuha ang gusto? That's absurd.