Pregnant by my Ex-Boyfriend

Chapter 28

Jeid's PoV

Halos hindi ko na maasikaso ang kambal sa sobrang daming taong dumalo sa Death Anniversary ni lola. Hindi masyadong magarbo ang handaan yun ang plano ko, pero nagpumilit si Zion na mag prepare ng mas maraming pagkain para sa lahat bilang pasasalamat sa mga ka-baryo namin.

Mabuti nalang at tumulong si Aling Melinda, si Domeng at ang pamangkin nito. Habang ang mahal kong asawa ay hindi rin naman tinantanan ng masamang tingin si Domeng na kanina pa ako ina-assist sa pagseserve ng pagkain. Since wala namang kaalam-alam si Zion sa mga ganitong bagay.

Binalingan ko si Zion to make sure na hindi ito gumagawa ng hindi maganda. His face instantly shifted from a murderous glare to puppy eyes but I know better. Everytime I take my eyes off of him, he'll be back to his business. If only looks could kill ,then Domeng would've been buried 6 feet below the ground by now.

I mouthed 'behave' to him, na sinagot nya lang ng isang matamis at pekeng ngiti, cause I know for a fact na kanina pa niya gustong sakalin si  Domeng if only wala ang kambal na halos ayaw bumitaw sakanya. Sila ang taga bantay sa ama tuwing may nagbabalak na makipaglapit dito. Si Mang Esteban naman ay nakikipagtawanan at minsan ay tumatagay sa mga ka-edad sa labas.

Great! I think everything's going good according to plan.

If you're wondering how I made a bipolar, playful and jealous husband behave like this, well you better not! dahil isang kahiya hiyang deal ang inabot ko sa pagitan namin ng mahal kong asawa, and please hear the sarcasm on the last three words I just said.

"Pagod kana ata Jeid, magpahinga ka muna. Kami muna ni mama ang bahala dito"
Si Domeng, sabay hawak sa kamay ko na agad ko namang binawi.
My husband's eyes are surely focused on us for all I know.

"Okay lang ako" mahinahon kong sabi.

"Nako iha. Alam kong pagod kana, kayo pa ng asawa mo ang namalengke kanina at nagluto. Kami na ang bahala dito" sumulyap siya sa kambal.  "Pakainin mo nalang ang dalawang makukulit na bubwit na iyon, at mukhang ang ama na ang kinukulit"

"Kaya naman ho ng asawa ko—"
Napatigil ako ng biglang pinunasan ni Domeng ang noo ko gamit ang face towel niya, sa gulat ko ay agad akong umatras dahilan para mawalang ako ng balanse. He placed his palms on my cheecks and pulled me closer to him.

"Jeid ang careless mo parin hanggang ngayon. Oh, may kanin kapang nailagay sa baba mo"
Nanlamig ako ng dumikit ang kamay niya sa bibig ko.

"O-okay lang ako ano kaba!" Saka ako marahang tumawa kahit ba bakas na bakas sa tawa at galaw ko ang nerbyos. Bumalik naman agad ito sa ginagawa.

Pano kung tamaan nanaman ng pagkaseloso ang asawa ko. Edi nalintikan na.

I don't need to look at him, sapat na ang mabigat na aura na nararamdaman kong ipinupukol sa akin ng asawa ko. Suddenly the atmosphere around me and Domeng seemed so dense.

"Ate kami na po dito" ang pamangkin ni aling Melinda. "Medyo kumo-konti naman na po ang tao"

Wala rin akong nagawa sa huli. Nagpaalam ako sa kanila at tinanggal na ang hair net at plastic gloves ko.

Sinalubong ako ng nagbabagang tingin ni Zion. His jaw is clenched, tiim bagang ito at wala na ang pekeng ngiti na naka plaster sa bibig niya.

Pero hindi ko iyon pinansin.
"Mama, kanina pa balik ng balik si Aling Auring. Baka wala ng natira sa amin. Ang laki nanga ng tiyan niya eh!" Pag aalburoto ni Zeid.

Agad ko naman siyang sinaway, baka kasi may makarinig eh siguradong hindi maganda ang kalalabasan.
"Mama tignan mo si Mameng!"
Ang anak ni aling Auring ang tinutukoy niya.