Tiwala

Chapter 16 - Liar

Hindi ko pa sinasabi kila ate maski magtanong ay hindi ko ginawa. Dad, Kylie and Nathalie came at school. Ngayon gaganapin yung pangeant, sinubukan kong hanapin si Renz para magtanong i wanna make sure na si mama talaga yon.

Jackson. I was looking for Jackson, nagalit siguro sa akin yon. Kanina pa siya wala dito sa event. Nagopening prayer kemerut chuchu na wala parin siya.

"Dwayne, sino ba hinahanap mo?" Tanong ni ate Kylie "Si Jackson?"

I gave her a What-The-Fork-Look.

"Sira" Sabay irap ko.

"Aattend yon wag ka magalala"

Hindi ko na siya pinansin at baka masapak ko lang. Tinawag na kami ni ate Tess at pinapunta na sa backstage dahil malapit nang magsimula ang pangeant. Habang papunta kami ng backstage. Nakita ko si Renz palabas ng court hinabol ko siya dahil kanina ko pa siya hinahanap.

"Renz!" Tawag ko sakaniya. He looked back and smiled.

"Sup?" Maikli niyang bati.

"May tatanong lang sana ako" I said. Straightly at his face, be honest Renz. Please that's my only one request be honest.

"Sure!" aniya "Ano ba yon? Mukhang importante ah?" Yes importanteng importante.

"May i ask?" I asked, parang ayoko ituloy pero this is the moment "What's your mom's full name" Biglang nagbago timpla ng mukha niya.

"B-Bakit?" Utal niyang sagot.

"Just answer it" Tinaasan ko siya ng kilay dahil naamoy kong may alam siya.

He's looking up, playing his fingers, panicking? He's definitely going to lie.

"Ma..Maritess-" I slapped him. Halatang nagsisinungaling siya. "S-sorry"

I cried.

"K-kasi..."

"Anong kasi? so matagal mo na bang alam?" I asked.

"No p-please listen.."

"Go f*ck and listen your face Renz" Pinunasan ko ang mga luha ko na dumaloy sa mukha ko "Matagal nakong walang tiwala sayo. Matagal na matagal na! Ano? Bakit nga pala ayaw mong ipapublic relationship natin? Bakit nga pala ayaw mo akong ipakilala sa magulang mo?" While saying all of that. Biglang may pumasok sa isipan ko.

Kilala ni Robin si Renz, Si Ate kylie maski si Nathalie. Don't tell me alam nilang lahat? Pinaglalaruan nila ako.

Lalapit na dapat sa akin si Renz. But i handled to slap him.

"Mga p*tang*na! Mga manloloko! Anong akala niyo laruan ako?" Sigaw ko sa kaniya. Sunod-sunod ko siyang pinaghahataw dahil sa galit.

Im mad. Very mad, gusto kong sumabog gusto kong tumakbo gusto ko nalang mawala bigla. Bakit?

"Stop dwayne!" Pigil sa akin ni Peter.

"Huwag ka mangielam! Manloloko kayong lahat" Lalong bumuhos ang luha ko.

Di ko alam kung may pagkakatiwalaan pa ba ako. I lose trust even with my family. I hate them. All of them.

"Renz.." Ani peter. Hinakap ako ni Peter para tumahan.

Nakaramdam ako ng pagkakakomportable. I wanna stay like this - All night.

"It's fine" At tinapik niya yung likod ko "I heard everything. I didn't mean to, but you can trust me"

Hinawakan niya ako sa dalawang balikat at iniharap sa kaniya. Umiyak lang ako.

"Pangit mo pala pag naiyak" Biro niya. Damn! That look. I like it to have a friend like this. Pero ayoko siyang pagkatiwalaan. I don't want to.

"Dadami wrinkles mo niyan! Sigi magiging mangkukulam ka" He laughed.

Nakakapagpagaan ng loob yung mga ginagawa niya. I appreciate it, pero no matter what happens, di ko parin siya kayang pagkatiwalaan.

"Smile na please?" He said. "Siya di na tayo bati" Sabay bitaw niya saken.

"Tss..." Inirapan ko lang siya.

"Yes! Napangiti kita!" Napangiti ako lalo nung napansin ko ngang nangiti ako.

"Para kang bata!" I said, inirapan ko siya at pinunasan ang mga luha ko.

"Heto o! wag yang kamay mo. Sayang make-up mo nadikit sa kamay mo" sabay abot niya sa akin nung panyo. Kinuha ko iyon at pinampunas ng luha.

"30 minutes left magiistart na ang pangeant" Singit ni Jackson. "Kanina pa kayo hinahanap ni ate Tess"

Those scary eyes again. Badtrip ata siya! Badtrip nga talaga! Naalala ko yung sinabi ko sakaniya kagabi.

"Jackson! Wait!" Sabay takbo ko. Hinabol ko si Jackson at naabutan ko siya. Humarap siya sa akin at bagsak ang mukha niya.

"S-sorry nga pala. Hindi ko naman sinasad-" Bigla niya akong niyakap.

Kakalas sana ako nang bigla siyang nagsalita.

"Naintindihan ko" Ramdam ko na tumama yung mainit niya na hininga sa tenga ko. "Sorry din"

Binitawan niya ako at binigyan ko siya ng Huh?-look.

"Tara na magii-start na"

.
.
.
End of Chapter 16