Tiwala

Chapter 9 - Bread Winner

Kagabi pako nakakarinig ng ingay sa kabilang room. Ewan ko pero ang sabi matagal na daw walang napili ng kwartong iyon.

Pagdating ko sa school nandoon na si Jackson. Still he doesn't look at me. Nagbabasa siya ng Text Book naalala ko may Long quiz mamaya.

Agad akong umupo sa upuan ko at nagbasa rin ng Text Book.

"Anong itatake sa quiz?" Tanong ko kay Jackson.

Instead of telling me what. Pinakita niya yung page ng rereviewhin.

"Ahh okay salamat" Pasasalamat ko.

I dont understand. Ngayong kinakausap na niya ako ako naman itong ngayong gustong kumausap sa kaniya.

Biglang dumating si Renz. Nang makalapit na siya sa akin agad kong kinuha yung pabango sa bag at ibinalik kay Renz.

"Bakit? Regalo ko na yan" Aniya.

"Ang mahal niyan! Ibalik mo nalang sa store" I said, nanghihinayang man ako ibalik dahil hawak ko na yung pangarap kong pabango. Pero hindi pwede dahil mahal talaga yon at iba pa ang bumili neto.

"Eh ano naman kung mahal? Ako naman ang gumastos ah?" Tanong ni Renz.

Now napapansin ko na. Na sa pagiging mabait ni Renz, kinukuha niya ang loob ko.

"Pero Renz" I said.

"What? Its fine"

"Hindi mo naman kailangan gumamit ng pera para kuhain ang loob ko" I said. Totoo naman, bakit siya gagastos ng ganun kalaki para lang bumawi?

"Ha? Hindi naman yun yung balak ko eh. Ikaw talaga!" Sabay tawa niya "Kusang loob kong binili yan kasi nakita kong tinititigan mo yan sa may Store" i looked at him.

Walang lumabas na salita sa bibig ko at hinayaang ilapag niya ang pabango sa lamesa ko.

"Yan na yung last stock nila" He smiled.

Pagalis ni Renz biglang nagsalita si Jackson.

"That's expensive. How sweet" Sabay tuon niya ulit sa Textbook.

Natapos ang buong araw at still normal class at laging routine namin nila Renz at Anne. Pauwi na ako ng makita ko si Jackson kasama yung babae ulit. I didn't plan to follow them pero nakita kong sumakay sila sa itim na Ferrari. Two seats lang ang meron ito i think its 250 GTO.

Umalis na sila kaya umalis na rin ako. Dumaan ako saglit sa may Supermart para kumain saglit.

And then it rain.

OMFG self wag ka muna magiisip ha? And there it goes. Uulan tapos ano? dadating si Renz? May dala siyang payong? Ihahatid niya ako? tapos ano? Papakainin ko muna siya sa loob? tapos mahuhulog nanaman ako sakanya?

Ilang oras na ang lumipas at malakas parin ang ulan. Nagpaload na ako sa counter para makatawag ko kaya makapagGrab nalang. Inisip kong tawagan nalang si Renz o kaya si Ate nalang o kaya si Robin. Pero gumamit nalang ako ng Grab para makakuha agad ng sasasakyan. Naghintay ako sa Taxi para makauwi na.

Sumugod ako sa ulan para puntahan yung Grab taxi na dumating. Basang basa ako sa lakas ng ulan. Hanggang sa tumawag na ate ko sa akin.

"Nasaan ka na Princess?" Tanong no ate sa akin.

"Pauwi na ako" Sagot ko.

"Saan ka ba galing? gaga ka nagalala ako! mag aalas-dose na! ikaw babae ka! san ka nagpupunta?" Pagaalalang tanong ni ate.

"Nung alas dos nga akong nakauwi di ka nagalala ngayong magte-12 palang grabi ka magalala?" Tanong ko sa kaniya.

I looked outside the window at nandito na kami. Binaba ko na yung telepono at nagbayad na sa taxi. Sumugod ako sa ulan. Hanggang paakyat sa room namin. Basang basa akong nakarating dahil sa lakas talaga ng ulan. Pagpasok ko sa loob nandun yung ate ko nanonood ng TV chill chill lang. Nakatingin lang ako sa kaniya.

Yung nasa wattpad, bakit ganon? pag ganto nangyari sa kapatid nila mga di mapakali yung pamilya niya. Yung iba uuwi pa ng ibang bansa probinsya at iba dahil lang sa kinabahan sila. Pero eto? Chill lang?

"Oy san ka galing bat basang basa ka?" Tanong ni ate.

"Kakain lang dapat ako saglit sa may SuperMart nang biglang umulan." Paliwanag ko.

Dumeretso na sa kwarto para magpalit at magbuhos muna sa CR.

Habang nagbubuhos ako ng katawan may narinig akong nagpapatugtog sa kabilang kwarto.

Piano?

Canon in D is playing on a piano. I wonder who it is. May nakapili na pala sa kwartong iyon. Paglabas ko ng CR tinanong ko agad si ate kung bakit walang napwesto sa kwartong iyon.

"Ate, bakit nga pala walang napili ng kwarto sa kabila?" Tanong ko kay ate.

"Bakit mo natanong?" Pagtaas ng kilay neto.

"Kasi diba? Antagal na natin dito pero wala paring tao don. Tapos kakarinig ko lang na may nagpapatugtog ng piano."

"Malay ko di naman ako may ari netong mamahaling apartment na to."

Pumasok na ako sa kwarto para magbihis at makatulog ng maaga. Wala rin pala akong mahihita dito sa ate ko.

Paggising ko ng madaling araw. Nakaramdam ako ng gutom. Nakalimutan ko palang kumain kagabi. Lumabas ako ng apartment para pumunta sa may MiniMart. Buti nalang 24hours open yung MiniMart dito.

Pagpasok ko ng MiniMart pumunta kaagad ako sa Drinks section. Di ko alam pero inaakit talaga ako ng mga gatas. Kumuha ako ng isang habang yakult at ramen.

"Dwayne?" Tawag sa akin. Paglingon ko nakatayo si Peter sa likod ko.

"Peter?" Nakasuot siya ng uniform ng mga crew dito.

"Bakit nagala ka pa? May pasok pa bukas ah?" magkasunod na tanong ni Peter.

"Nagutom kasi ako. Ikaw? Bakit ka nandito di ka ba papasok? 2am na ah?" Balik kong tanong sa kaniya.

"Nagtatrabaho syempre..."

Kinuha niya yung kinuha kong mga pagkain saka binayaran sa counter. Nagabot ako ng pera pero ayaw niyang tanggapin. Libre niya ata. Umupo kami sa may tables at nagkwentuhan.

"...Ako lang kasi yung bubuhay sa amin ng kapatid ko, kaya ko nga rin pinasok yung modeling sa school eh para makadagdag din ng pera..."

Humanga ako sa ginawa ni Peter. Siya pala ang bread winner ng pamilya nila. Nakwento niya rin na baby palang yung kapatid niya ay namatay na yung mama niya. Yung papa niya naman nagkaron na ng ibang pamilya.

Parehas pala kaming galit sa tatay namin. Kaya nakasundo ko siya agad. Naging magkaclose narin kaagad kami after that midnight.

.
.
.
End of Chapter 9