လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 95

စာရြက္ကို ယူသြားလိုက္စဥ္ သူ႔အထဲတြင္ သေဘာေပါက္မႈ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ သူ႔၏ လက္ရွိအဆင့္ျဖင့္ ၾကယ္တာရာ ျဖတ္သန္း လွည့္ပတ္ျခင္း ပညာရပ္၏ ပထမဆင့္ ၁၂ ဆင့္ကို ေလ့က်င့္ရန္ မည္မၽွ ၾကာျမင့္မည္ကို မသိေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အနည္းဆုံး အတိုခ်ဳံးအားျဖင့္ ယီစာလုံးသည္ သူ႔အတြက္ လုံးလုံး  အသုံးမဝင္ေခ်။ ထို႔အျပင္ သူက လက္ရွိတြင္ ခ်ီေသြးေၾကာ ၂၇ခုကိုသာ  ဖြင့္ထားနိုင္သည္။ ဝိညာဥ္လမ္းေၾကာင္းမ်ား ဖြင့္နိုင္ရန္ အျခားနည္းလမ္းမ်ား ရွာရန္ လိုအပ္ေနေလ၏ မဟုတ္လၽွင္ သူ႔အတြက္ ဝိညာဥ္လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ အဆင့္ငါးသို႔ ေရာက္ရွိဖို႔ရန္ စိမ္ေခၚမႈ အႀကီးႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။

ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ရႈန္းရႈက်ဴက မိုဝူက်ီ ျပန္ေရာက္ေနသည္ကို ျမင္ေသာ္လည္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မေတြးမိေပ။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ မိုဝူက်ီက ယန္အာကိုသာ ပဒုမၼာၾကာ အထြတ္အထိပ္ ဓားေတာင္၌သာ အေဖာ္ျပဳေပးေန၏။ သူ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ဟန႔္တားမႈႏွင့္ ဆက္၍ က်င့္ႀကံလၽွင္ပင္ မ်ားမ်ား သက္ေရာက္မႈ မရွိနိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ရန္ ႀကံရြယ္ထားေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေထာင္ေအာင္း၏ ေျခေထာက္မ်ားကို ယန္ခ်င္ယင္ထံ ေမးျမန္းရန္ ႏွင့္ ဝိညာဥ္လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ ေျဖေဆးမ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ေသာ ေဆးပင္မ်ားကို ဝယ္ယူရန္ ျဖစ္ကာ ေဆးေဖာ္စပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမ်ားအျပင္ သူ႔အတြက္ အခက္ၾကဳံဆုံး ကိစၥမွာ လၽွပ္စီး ဇာစ္ျမစ္ရွာရန္ ျဖစ္ေလသည္။

ေလး၊ ငါး ရက္ေလာက္ ေအးေဆးေနရေသာ ဘဝကို ႏွစ္သက္ေနေသာ္လည္း သူက ထြက္သြားေတာ့မည့္ ဆဲဆဲတြင္ အံ့အားသင့္စရာကား ယန္ခ်င္ယင္က သူ႔အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္ "စီနီယာ အစ္မယန္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အစ္မကို လာရွာတာ့မလို႔ ကိစၥတစ္ခုေလာက္ အကူညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ ဒါေပမဲ့ အစ္မကိုယ္တိုင္ ပဒုမၼာၾကာ ဓားေတာင္ထိ ေရာက္လာမယ္လို႔ ထင္မထားမိဘူး...." မိုဝူက်ီက ေရွ႕ကို တိုးလာၿပီး ယန္ခ်င္ယင္ေရာက္ရွိလာမႈ ႀကိဳဆိုလိုက္ေလ၏။

သူသည္ ယန္ခ်င္ယင္ႏွင့္ အဆက္အဆံ ရွိဖူးသည့္အတြက္ သူမက လူေကာင္းမွန္း သိ၏။ သို႔ေသာ္ အကယ္၍ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တြင္ ျငင္းခုံစရာမ်ား‌ ေပၚေပါက္လာပါက သူမသည္ အေရးသာသည့္ဘက္မွ  ျဖစ္ေလသည္။ သူမ ပဒုမၼာၾကာ ဓားေတာင္သို႔ ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာရွိမႈသည္ မိုဝူက်ီထံမွ တစ္ခုခု လိုအပ္၍ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နိုင္၏။ ထိုအရာကို သိ၍ မိုဝူက်ီသည္ သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အရင္ျပဳလုပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမ ေတာင္းဆိုခ်က္ကား ျဖည့္စီးေပးရန္ ခက္ခဲနိုင္သည္။