13) Ziyaretçi Saati

60 3 1
                                    

Benim hiç sevmediğim ama bazı hastaların çok sevdiği bir saatti ziyaretçi saati. O saatlerde odaların birine girer, başıma yorganı çektikten sonra ziyaretçilerin gitmesini beklerdim. Bir keresinde kafamı gömebileceğim bir yatak olmadığı için koridorun hemen yanında, üzerindeki birkaç hastanın olduğu yatağın kenarına oturdum. Kısa süre sonra "Tedarikçi" dediğimiz hastanın ziyaretçileriyle konuştuğunu gördüm. Eline; damacana, terlik, plastik kaşık gibi eşyalarla yanımıza gelip, bir ihtiyacımızın olup olmadığını sorduğu için ona tedarikçi derdik. Hastalığını en belli eden hastalardan biriydi diyebilirim. Bir keresinde kağıttan direksiyon yaptıktan sonra taksicilik yaptığını bile hatırlarım. Taksicilik yaptığınız yer akıl hastanesiyse müşteriniz de çok oluyordu haliyle.

Tedarikçinin; akrabalarının karşısında mutlu olması gayet doğaldı ama doğal olmayan bir şey vardı. Bizlerin yanında yaptığı hiçbir hareketi akrabalarının karşısında yapmıyordu. Ellerini ilk defa boş görmüştüm. Normalde ellerini sürekli hareket ettirerek konuşan tedarikçi; akrabalarının karşısında çok sakindi. Ellerini masanın üzerine koymuş bir şekilde her kelimeyi tane tane söylüyordu. Neden böyle davrandığını o zaman anlamamıştım ama şimdi anlayabiliyorum. Akıl hastası olmadığını önce ailesine kanıtlamak istiyordu ama ben biliyordum ki aramızdaki en akıl hastası oydu. Sadece bu kadar da değil tabi ki. Kafama takılan başka bir şey daha var. Ortamına göre davranışlarını değiştirebilen bu kişinin akıl hastası olması imkansızdı. Tedarikçinin çok güzel rol yaptığı ortadaydı ama bu rolü kimlere karşı yaptığına emin değilim. Ya ailesine ya da bize..

Benim en son ziyaretime Fatma abla gelmişti. Son geldiğinde o kadar çok ağlamıştım ki bir daha gelmemesini söyledim. Ben burada tüm geçmişimi unuttuktan sonra mutlu olabiliyordum ve dışarıdan biri geldiğinde mutlu olmam imkansızlaşıyordu. Zaten o da çok yaşlandığı için bir dediğini sürekli tekrarlıyordu. Benim dışarıdaki hayatım kangren olmuştu. Hayatıma devam edebilmek için o kısmı kesip atmalıydım ve bende öyle yaptım. Sorunlu bölgeyi kes ve kurtul..

Songül 2 (Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin