လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)

chapter 27

မိုဝူက်ီသည္ ဒုတိယေသြးေၾကာကို တူညီေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ဖြင့္ရန္ မျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း သိ၏။ အကယ္၍ သူသာ ေပါ့ဆမိလၽွင္ အလြယ္တကူ ေသဆုံးသြားနိုင္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း မိုဝူက်ီသည္ စိတ္ပ်က္မသြားခဲ့ေခ်။ အေၾကာင္းမွာ ခ်ီေသြးေၾကာ တစ္ခု ဖြင့္နိုင္သည္ကိုက အလြန္အံ့အားသင့္ဖြယ္ ျဖစ္ေနေလၿပီ။ ပို၍ အေရးႀကီးသည္က သူသည္ ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားကို ဖြင့္နိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို သိရွိခဲ့သည္။ အကယ္၍ ခ်ီေသြးေၾကာမ်ားသည္ ဝိညာဥ္လမ္းေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့လၽွင္ က်င့္ႀကံသူ ဂ်ီးနီးယပ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေရး သူ႔အိမ္မက္သည္လည္း ပို၍ လက္ေတြ႕ဆန္လာလိမ့္မည္။

မိုဝူက်ီသည္ ေနာက္ထပ္ သားရဲတစ္ေကာင္၏ မာန္ဖီသံကို ၾကားလိုက္၍ သူသည္ မိုးႀကိဳးျမဴေတာထဲ ရွိေနသည့္ အေၾကာင္းကို ျပန္အမွတ္ရလိုက္သည္။ သူလၽွပ္စီးကန္သို႔ ေရာက္မသြားခင္ မနီးမေဝးတြင္ သားရဲႏွစ္ေကာင္ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနၾကေလသည္။

ယခုတြင္ ထိုေနရာသည္ ရႈပ္ပြပ်က္စီးေနၿပီး သားရဲႏွစ္ေကာင္ကိုလည္း မျမင္ရေတာ့ေခ်။ မိုဝူက်ီသည္ ညတြင္ ထြက္ေျပး လႊတ္ေျမာက္ရန္ ႀကိဳးစားမည့္ စြန႔္စားမႈကို မလုပ္ေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ထိုသည္က သူ႔အား သတိမထားမိေစဘဲ သြားနိုင္သည့္ အခြင့္အေရးျဖစ္ေသာ္ျငား မသိမသာ ေတာနက္ထဲသို႔ ေရာက္သြားနိုင္မည့္ ျဖစ္နိုင္‌ေခ်လည္း မ်ားျပား၏။

မိုဝူက်ီသည္ အနီးအနားရွိ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ကို ရွာ၍ တက္လိုက္သည္။ သူသည္ ထူတုတ္သည့္ သစ္ကိုင္းမ်ားၾကားတြင္ ေနစရာ ေနရာေတြ႕သြား၏။ ပို၍ စိတ္ခ်ရေစရန္ အဝတ္ကို သူ႔ႏွင့္ သစ္ကိုင္းၾကား ခ်ည္ထုံးထားလိုက္သည္။

သူသည္ မိုးႀကိဳးျမဴေတာထဲတြင္ တစ္ညတာလုံး ေျမျပင္ေပၚတြင္ မကုန္ဆုံးရဲေခ်။

သစ္ကိုင္းမ်ားကို မွီ၍ မိုဝူက်ီသည္ ျမန္ျမန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ သူ နိုးလာသည့္အခါ အလင္းေရာင္သည္ သစ္ကိုင္းဖ်ားမွ ထြက္ေပၚေနၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွ  ျမဴမ်ားကို ျဖတ္၍ ျဖာက်ေနသည္။