The Billionaire's Adopted

36 The Mama

[ALANA]

Setting: Roman's House

Araw ng Sabado. Siya lang ang naiwan sa bahay dahil kailangan ni Roman na pumunta ng opisina kaya, heto siya lang mag-isa at nagaaral para sa darating na pagsusulit.

Natigil siya sa pagsusulat ng may narinig siyang ingay sa labas. Sumilip siya sa bintana. Nakita niyang may lalaking nagbukas ng gate sabay pasok ng kulay puting sasakyan. Si Roman ba ang dumating? Pero, hindi naman ganyan ang hitsura ng kotse nito. Kung hindi si Roman, sino ang nandirito ngayon? Twagan kaya niya ito baka may nakalimutan ihabilin sa kanya bago ito umalis.

Kukunin na sana niya ang kanyang cellphone ng bumukas ang pintuan ng sasakyan. Napabilog ang kanyang mga mata sa nakita niya. Hindi pala ito ordinaryong bisita at hindi si Roman ang dumating, kundi ang ina nito!

Ang ina pala ni Roman ang dumating at siya lang magisa dito sa bahay! Alam ba ito ni Roman na bibisita ang ina nito? Ano na gagawin niya ngayon? Hindi siya handa!

Dali-dali inayos ang kanyang buhok at damit bago pagbuksan ito ng pinto pero huli na. Napatalon siya ng biglang bumukas ang pinto at tumambad sa kanya ang malapad na ngiti nito.

"Roman, you're Mama is here!" masayang bati nito. "Can I stay here for a while? I was planning to cook you—oh, it's you."

Nagiba agad ang hitsura nito ng makita siya. Binati niya ito. "Ma-magandang umaga po sa inyo."

"Si Roman, nasaan?"

"Um, nasa trabaho po. May aasiksuhin lang po sandali sa opisina pero babalik naman daw po siya agad."

"Ganoon ba? Well, kung sandali lang naman pala, I'll just continue what I want to do here."

"Po?" May dalai tong dalawang malalaking paperbag. Agad itong inabot sa kanya para muntikan na siyang mawalan ng balanse dahil sa bigat. May mga gulay, karne at iba't ibang klase ng sahog. Teka, kaya ba nandito ito ngayon para magluto?

Sinundan niya ito habang dala-dala ang pinamili nito. Tumagal sandali ang kalbaryo niya na sa pagaakala niya na tutungo ito sa kusina, sinuyod pa pala nito ang sulok ng bahay. Mula sa sala hanggang sa likod ng bahay. May hinahanap ba ito? Si Roman ba? Pero, sinabi na niya na nasa trabaho.

"Hmm... malinis naman. Unlike before..." mahinang sabi nito.

Ah, tintignan lang pala nito kung malinis ba ang bahay. Hindi dapat ito magalala. Kahit nagaaral siya, hindi naman niya pinapabayaan ang bahay ni Roman.

Sumunod ulit siya rito hanggang sa kusina. Habang kinakalkal nito ang mga aparador, inilapag naman niya sa lababo ang mga dala nito. Lihim lamang siya napabuntong hininga. Kanina pa kasi siya hindi pinapansin nito. Hindi naman siya manhid na 'di niya nararamdaman ang pangbabalewala nito sa kanya. Pero, kailangan niyang intindihin ito. Malaki ang respeto niya sa mga matatanda lalo na ina ito ni Roman.

"Magluluto po ba kayo?" tanong niya baka sakaling sagotin siya nito.

"Yes. Kaya nga marami akong dala."

Sinagot siya pero pabalang nga lang. "Ah, si-sige po. Maiwan ko na lang po kayo. 'Pag may kailangan niyo ng tulong, tawagan niyo lang po ako." Bumalik siya sa dining room para mag-aral ulit. Mas mabuting hindi niya iistorbohin ito. Siguro magaling itong magluto at kaya ito nandito para ipagluto si Roman. 'Pag hindi pa ako aalis baka makukulitan lang 'yun sa kanya.

Ilang minutong nakalipas at focus lamang siya sa kayang pagaaral, biglang dumagundong ang malakas na tili at kalabog sa kusina. Sa sobrang gulat niya, agad siyang napatakbo papunta doon at nakita niyang 'di ito magkamayaw sa pagpapaypay ng apoy. Hindi ito nagluluto, literal na nasusunog ang kusina!