မိုဝူက်ီသည္ ဝန္းက်င္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ ဆန္းစစ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ အလုပ္လာေလၽွာက္သူမ်ားသည္ သူတို႔လက္ထဲတြင္ စာအုပ္အေသးေလးမ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူႏွင့္ အနီးဆုံးအကြာအေဝးမွ တစ္ေယာက္ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ စာအုပ္ေပၚရွိ စာလုံးမ်ားမွာ ... ေယာင္က်ိဳး သတၱဳေလ့လာေရး ေက်ာင္း အသိမွတ္ျပဳ လက္မွတ္... ျဖစ္၏။

မိုဝူက်ီသည္ ဤတြင္ အလုပ္ေလၽွာက္ရသည္မွာလည္း အသိမွတ္ျပဳလက္မွတ္ေတြ လိုအပ္သည့္ ကမၻာေျမႏွင့္ တူညီလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း မေမၽွာ္လင့္ထားခဲ့ေပ။ အေျခအေနကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး သူသည္ တျခားအလုပ္ကို ေလၽွာက္ရန္သြားလၽွင္ပင္ အသိမွတ္ျပဳလက္မွတ္မပါရွိဘဲ က်ရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္၏။

အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ထို႐ုံးဝန္ထမ္းသည္ စိတ္အေျခအေနဆိုးလာေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရၿပီး မိုဝူက်ီသည္ ေနရခက္စြာ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္ "ကၽြန္ေတာ္က..... ကိုယ္ဘာသာေလ့လာထားတာ....အဲဒါေၾကာင့္ အသိမွတ္ျပဳလက္မွတ္တို႔ ဆရာတို႔ မရွိဘူး....."

"ဟားဟား....." လူထုထဲမွ တစ္ေယာက္သည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ အားရပါးရ ရယ္ေမာလိုက္ေလ၏။ ၾကည့္ရသည္မွာ ထိုအံ့ၾသစရာေကာင္းလွသည့္ အကူေဆးေဖာ္စပ္သူသည္ လိမ္ညာထားသည့္ အတုအေယာင္ျဖစ္ေနသည္လား.....

ခ်န္လင္း ေဆးအလုပ္႐ုံ၏ ဝန္ထမ္းသည္ မရယ္ေမာေပမဲ့ ထို႔အစား သူမမ်က္ႏွာတြင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည့္ ပုံစံေပၚေနေလသည္။ ခ်န္လင္းေဆးအလုပ္႐ုံသည္ ခ်င္ယြီျပည္နယ္တြင္ ထိပ္တန္း ေဆးေဖာ္စပ္သူမ်ားထဲမွ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ၿပီး မည္သို႔ေၾကာင့္ သူမကို အ႐ူးကြက္လာနင္းရဲသည္နည္း.....

ဤအမ်ိဳးသမီး၏ ေပါက္ကြဲလုနီးနီး စိတ္အေျခအေနကို ျမင္သည့္အခါ မိုဝူက်ီသည္ မိမိဘာသာေတြးလိုက္၏ "မေကာင္းေတာ့ဘူး....."

ထိုအခိုက္အတန႔္မွာပင္ စကားေျပာခါနီး မိုဝူက်ီကို ေႏွာင့္ယွက္သည့္ အသံ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာခဲ့၏ "အာ... ဒါက ငါတို႔ဘုရင္ႀကီး မဟုတ္ဘူးလား..... ဘုရင္ႀကီး အဖြဲ႕စည္းကို ကိုယ္တိုင္လာတာလား..... ၿမိဳ႕အျပင္က ေတာထဲမွာ ညီလာခံတက္စရာမလိုဘူးလား...... အို ဟုတ္သားပဲ.... ငါတို႔ဘုရင္ႀကီးက ဒီေနရာကို လာစစ္ေဆးတာျဖစ္ရမယ္...... ၾကည့္ပါဦး ငါ့အျပဳအမူေတြ ဘယ္ေရာက္ေနပါ့လိမ့္...... ဘုရင္ႀကီးကို ေလးေလးစားစား ျမန္ျမန္ ႏႈတ္ဆက္ၾကဦးေလ....'

လူသားသစ္စာ (Zawgyi version) (1 - 200)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें