Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)

Masalın Kahramanları..

"Yapacak olsan çoktan yapardın inatçı cadı. Sabahtan beri senin için uğraşıyorum,uğraşıyoruz."

"Ne için?"

"Senin için bir parti hazırladık."

"Ben parti falan istemiyorum neden parti düzenlediniz hem doğum günüm bile değil."

"Yüzün gülsün diye."

Sesi yüzümü yalayıp geçerken gözlerine baktım.Beni yere bıraktığında müzik sesinin geldiği kafeye baktım.Girişte Damon ve Elena beni bekliyordu.

Kol kulağıma eğilerek o seksi ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Bunun için çok uğraştık Bonnie,en azından bu gece depresyonuna ara verip yaşıtların gibi davranabilirsin."

İçimin titremesine engel olamamıştım. 

Arkadaşlarım benim için endişelenmesin diye her şey normalmiş gibi davranıyordum ama hiçbiri buna inanmamıştı demek. Her gün Jeremy'nin beni tıpkı benim yaptığım gibi yarı yolda bırakmasına alışmaya çalışıyordum. Bu yıpratıcı dönemde kendimi Hope'un eğitimine adamak yeterince inandırıcı durmamıştı demek.

Böylesine değerli insanların hayatımda olması gerçekten şanstı. Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde derin bir nefes alıp gözlerimi kırpıştırdım. Kapıda beklentiyle bana bakan Elena gülümseyip Kol'a döndüm.

"Peki dediğin gibi olsun,bir gecelik kendi yaşıtlarım gibi içip acılarımdan kaçabilirim."

Çarpık gülümsemesiyle gözlerimi delercesine bakıyordu.

"Sarhoş olduğunda seni eve götüreceğim söz veriyorum,kurda kuşa yem etmem seni merak etme."

Omzuna hafifçe vurup Elena'nın yanına giderek sıkıca sarıldım.Kapıdan içeri girdiğimizde müziğin sesi üç katı daha fazlalaştı.Eğlenen insanların arasında tanıdıkları gördükçe hepsinin bu işin içinde olduğunu anladım. En son Hope ile göz göze geldiğimizde bana öpücük yollayıp dans etmeye devam etti.

-

Barda viskimi içip dans eden insanları izliyordum. Damon Elena'yı kucağına almış deli gibi döndürüyordu,ikisi de çocuklar gibi eğleniyordu. Stefan ve Rebekah bir şeyler konuşup gülüyorlardı. Hayley ve Elijah birbirlerine sıkıca sarılmış müziğin ritmine aldırmaksızın yavaşça dans ediyorlardı. Davina,Hope ve Marcel dart oynuyorlardı. Gözlerim hala geç kalan Caroline ve Klaus'u arıyordu. Yanıma Kol oturduğunda göz ucuyla ona baktım. Biraz sarhoş olmuş gibiydi. 

"Birileri sarhoş mu oldu yoksa ?"

"Ben kolay kolay sarhoş olmam Bonnie. Ama bu geceye özel biraz sarhoş olmak istiyorum."

"Bu geceyi özel kılan bir şey yok."

"Yanılıyorsun,sadece şu an için bu geceyi özel kılan bir şey yok. "

Kaşlarımı çatıp ona baktım. 

"Sonrası için bir şeyler mi planladın ? Kızın birini mi kestirdin gözüne yoksa? "

Kafasına hoşnutsuz bir şekilde salladı.

"Bir gecede elde edeceğim kızlar ilgimi çekmiyor artık. Daha zorlusuyla uğraşıyorum."

Göz kırpıp beni kendimle baş başa bıraktı.

-

Caroline Forbes

Çok geç kalmıştık sabırsızca telefonumu elimde döndürüyordum.

"Klaus daha hızlı kullanır mısın arabayı geç kaldık zaten."