Cevaplar..

1.8K 107 4
                                    

Eve ne zaman geldiğimizi,nasıl geldiğimizi hatırlamıyorum. Sanki yüzyıllardır bu koltukta Klaus'un kollarında ağlıyordum. Bazen kendimi sakinleştirmeyi başarıyordum ama sonrasında Matt'in sallanan bedeni gözlerimin önüne geliyordu. Ölümü hastalıklı bir cadının elinden olmuştu. Hep aynı soruyu soruyorum kendime. Acaba acı çekmiş miydi?

Hayley tekli koltuğa otururken gözleri bir benim bir Rebekah'ın arasında gidip geliyordu.

Bahçeye sert bir fren yaparak giren arabanın sesini duyunca yerimden kalktım. Bir anlığına gözlerim kararsa da beni tutan güçlü kollar sayesinde kapıya ulaştım. Merdivenleri hızlıca çıkan Elena bana korkuyla bakıyordu.

"Matt nerde Caroline?"

Kafamı ağlayarak olumsuz şekilde salladığımda arkasındaki Davina'nın elinin ağzına gittiğini gördüm.

"Hayır olamaz..hayır..hayır..hayır.."

Ona sarıldığımda ikimizin hıçkırık sesleri karışıyordu. Geriye sadece ikimiz kalmıştık.Hepsi bizi tek tek terketmişti ve biz yalnız başımıza kalmıştık.

-

3.kişinin gözünden

İk dost dışarda ağlarken Hope merdivenleri inmeye başladı. Hayley Hope'un şu an burda olmasını istemiyordu,bu kötü ortamın onu etkilemesinden korkuyordu. Hope'u gören Rebekah yeğeninin kendisinin böyle görmesini engellemek için kafasını abisinin gögüsüne gömdü.

"Hope uyuman lazımdı,yukarı çıkalım hadi.."

Hayley onu durdurmak için yanına gitti.

"Hayır anne."

"Hope..lütfenn.."

Hayley titreyen sesiyle kızının gözlerinin içine baktı. Ama Hope'un yapması gerekenler vardı.

"Annecim size yardım edeceğim,bana izin ver."

Eliyle annesinin yanağını okşadı daha sonra hızlıca dışardakilerin yanına gitti. Hayley peşinden giderken Hope'un ne yapacağını anlamaya çalışıyordu.

Klaus onları gördüğünde Hayley'e kızgın bir bakış attı ve Hope'u kucağına aldı.

"Hope hemen yukarı çıkıyorsun ve itiraz hakkın yok."

Otoriter sesiyle konuştu ama Hope hiç etkilenmiş gibi durmuyordu. Klaus'u her hareketinde daha da şaşırtıyordu kızı.Hope ona cevap vermeden Davina ile konuşmaya başladı.

"Davina yardımına ihtiyacım var."

Kalbinin heyecandan çarpan sesinin duyan annesi ve babası ona baktı.Davina ise karşısındaki kızın kim olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Sen kimsin?"

"Baba beni yere indirir misin?"

Klaus onun istediğini duymazdan gelip onu Hayley'in kucağına verdi.

"İçeri geçin."

Emri kısa ve netti Klaus'un. Hayley onu başıyla onaylarken Hope yine itiraz etti.

"Halam için.. Caroline için..."

Hayley onun bu bilgili tavırlarına karşı pes etmişti,Davina'nın yanına geldiklerinde Hope ona elini uzattı.

Caroline ve Elena hıçkırıkları arasında ikisini izliyordu.

"Merhaba Davina."

Davina onun tenine temas ettiğinde şaşkınlıkla ona baktı. Bu gücü biliyordu,bu oydu. Düşüncesini dillendirdi.

Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)Where stories live. Discover now