Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)

Arafta Kalan..

Klaus gittikten sonra deli gibi temizlik yaptım,oturmak istemiyorum çünkü aklımdaki düşüncelerin esiri olmaya başlayacaktım. Sanki içimde biri var ve bana yapmam gerekenleri söylüyordu. Kendimi çok savunmasız ve tehlikeye açık hissediyordum. Ya biri beni kullanarak başkalarına zarar vermek istiyorsa ya bunun sonucunda birilerini öldürürsem? Bunu düşünürken yine aklıma benden habersiz düşünceler doluştu.

"Her şey senin elinde.."

Kafamda yankılanan iç sesim yüzünden inledim ve yüksek sesle söylenmeye başladım.

"Sonunda aklını kaçırmayı başardın Caroline."

Kendimle kavga ederken kapıdan içeri biri girdi. Arkamı döndüğümde beni baştan aşağı süzen Elena ile karşılaştım.

"Hoşgeldin Elena.."

"Sen biraz önce kendinle mi konuşuyordun Care."

Onu karşıma alıp kafamki seslerden bahsetmek istiyorum ama bir şeyler beni engelliyordu. O yüzden inkar etme ve kafa karıştırma tekniğine sarıldım.

"Şarkı söylüyordum güzel sesimle." Sahte bir gülücükle ona sevimli bakışlar atmaya başladım.

"Az kalsın inanıyordum Care. Hemen elindekileri bırakıyorsun ve anlatmaya başlıyorsun."

Küçük bir çocuk gibi ona itaat ettim ve koltuğa kendimi bıraktım. İçimi kemiren diğer konuyu konuşmak daha iyi bir fikir gibi geldi.

"Elena Hope bu gece geliyor."

"Biliyorum. Eğer onun için endişeliysen hep birlikte bu işi çözeceğiz."

"Sorun o değil,sence bu gece burda olmalı mıyım?" Titrek ses tonumla konuşarak gözlerine baktım. Sarılmam için kollarını açtı bende kayıtsız kalamadım.

"Bunu Klaus ile konuştun mu?"

"Hayır düşüncesiz,kıskanç bir insan gibi durmak istemedim."

"Aksine bu sorun ne kadar düşünceli olduğunu gösteriyor Care. Sende artık onların ailesinden değil misin?"

"Belki Klaus için öyle.. Ya Hope bundan rahatsız olursa küçücük bir çocuk o ya benden nefret ederse? Ya beni istemezse?"

"Care sen kendinin farkında değilsin. İnsanlar sana karşı kayıtsız kalamıyor ve inan bana oldukça sinir bozucu şekilde iyisin."

Tıslayarak güldüm kollarının arasında..

"Gerçekten sinir bozucu oluyorum değil mi?"

"Bu benim için iyi bir şey Care,bazen umudumu kaybettiğimde seni örnek almaya çalışıyorum."

"Bu konuşmayı ağlamadan bitirebilir miyiz?"

Burnunu çekerken o da güldü.

"Bence kaygıların çok yersiz siz artık Klaus ile birliktesiniz ve Hope eminim seni sevecektir. Sonuçta annesininde babasınında ayrı ilişkileri var inan bana diğer tarafa göre sizin ilişki daha normal. Yani amcasıyla annesi beraber ve oldukça tuhaf bir durum."

Kollarından kurtuldum.

"Tanrıım çok kötü teselli tekniğin var Elena."

-

Elena evimize geçtiğinde bende son bir iki şeyden sonra temizliği bitirdim,telefonumun müziğini duyduğumda çöplerden kurtulmuş eve giriyordum.

"Senin aramanı beklemiyordum Davina.."

"Biliyorum ama seninle konuşmam lazım önemli bir şeyler hakkında."