İmkansızdan Vazgeçme

Bölüm 32: Elveda Sevgilim, Seni çok sevdim...

Neymar'dan

Aradan 9 saat gecti ama biz hala Victoria'nin uyanmasini bekliyoruz.. Geceleri uyumadan yemeden icmeden uyanmasini bekliyordum iste.. Arada bir David çay getiriyordu ne kadar istemesemde zorla yudumluyordum..  Victoria iceride yasam savasi verirken ben onun yüzünü bile göremiyordum.. Kutu gibi kapali bir odada tutuyorlar onu. Kapisinda ise "Kesinlikle girilmez!" yaziyordu ve bu kendimi kötü hissettiriyordu.. Doktorlar girip cıktıkca kapinin arasindan bakiyordum.. Victoria'yi bir yatağa yatirmislar kabolara baglamislar, agzinda hava maskesi ölü gibi yatiyor.. O kadar çaresiz gözüküyor ki, onu daha once hic boyle görmemiştim..

Çok garip sanki uyanicakmis gibi geliyor ama ölü gibi duruyor..

2 gün sonra yogun bakimdan cikaricaklar meleğimi.. Kendi odasina alicaklar. Fakat 5 gün icinde kendi odasinda uyanmazsa birdaha surekli uyaticaklarmis.. Yani uyansa bile ogrenemiycez.. Ama bitkisel hayata girerse anliycakmisiz.. Uyanirsa da eksik uyanicakmis.. Ama yeter ki uyansin.. Ben ona yatalak hasta olsa bile bakarim yeterki yaşasin.. Yeter ki uyansin..

7 Gün Sonra

Hâla bekliyorduk.. Ama o uyanmiyordu.. Kendi odasına alınmıştı .. Bugün uyanmasi icin son gündü.. Bugün saat 17:30'a kadar uyanmazsa sürekli uyutulucak.. Uyansa bile anlayamayacagiz. Bitkisel hayata sokucaklar onu.. Şuan kalbim o kadar aciyor ki..

13:00

David'ten

Saatler geçtikce korkumuz artiyordu.. Her saat ilerledikce Victorianin uyanmama olasiligi artiyordu..

Biz korkarak bekliyorduk ama Neymar resmen her saniye ölüyordu.. Kardesim dedigim adam gözlerimin önünde ölüyordu.. Onu iyi görmek icin elimden geleni yapiyordum ama nafile.. Hicbirsey yemiyor içmiyor sadece bir kosede gozlerini Victoria'ya dikmiş bekliyordu..

Victoria ise kollarini iki yana açmış mosmor dudaklar ve göz altlariyla serumla besleniyordu.. Ama o serum onu ne kadar doyurabilirdi ki..

14:30

Neymar'dan

Ölüyordum.. Her saniye ölüyordum..

O öyle yatarken yaşamak cok sacma geliyordu.. Her saat gectikce ümidim kayboluyor hic uyanmiycak gibime geliyordu.. Sanki birdaha asla onu öpemiycem sarilamiycam gibi geliyordu .. Bu duyguyu cok kez yaşamiştim ama bu sefer baskaydi .. Sanki bu sefer hersey daha olumsuz ilerliyordu..

Daha oncede bitkisel hayattan dönmüstü ve yine dönücek .. Dönmek zorunda! Ona tam kavusmusken beni yine terketmesi haksizlikti! Bu sefer benim dedigim olucak!! Zaten benim sevgilim güclüdür.. Basaricaktir.. Ben inaniyorum ve hepte inanicam..

17:28

Victoria uyanmadi.. Birazdan doktorlar gelicek ve onu tamamen uyutup Bitkisel Hayatta olanlar icin hazirlanmis olan odaya goturucekler.. Bu sefer yapamamisti basaramamisti. O uyanmamisti.. Ne kadar uyanmayacagini bilsemde bekliyordum iste belki bir mucize olur son dakikada diye kucucuk bir ümit var hala icimde.. Ama ümidim boşa... Ne kadar beklesemde uyanmiycakti iste.. Bir gözüm saatte bir gözüm Victoria'daydi..

Saat 17:30'a geldiğinde doktorlar iceri büyük bir sedyeyle girdiler..

"Oda da uyutucaz.."dediklerinde bizim disari cikmamizi soylediler.. Onlarda Victoria'nin uzerindeki kablolari cikartiyorlar serumunu degistiriyorlardi.. Victoria'nin arkadasi Cristina'da burdaydi.. Ağzını eliyle kapatarak hıçkırıklarını engellemeye calisti ve kosarak odadan cikti.. David'te beni kolumdan cekerek ve aglayarak disari cikardi.. Ben arkama baka baka disari ciktim.. Hem agliyordum hemde arkama bakiyordum.. Doktorlara inkar etmeyi isterdim ama sonucun hep negatif olucagini biliyordum..

Victoria'yi sedyede disari cikardilar .. Ben ona dokunamadan yuzune bakamadan sedyeyi koridorun sonuna hizlica sürdüler.. Ben sadece arkasindan baka kalmistim.. Avazim ciktigi kadar bagirip daha cok agladim.. Dizlerimin üstüne kapanip başımı ellerimin arasina aldim.. O artik bitkisel hayattaydi.. Ben onu birdaha hic goremiycektim.. Ölene dek ikimizde yanlizdik artik..

Koridorda Jessica'yi gordum..

"Senin burda ne işin var pis sürtük!!" deyip üstüne atladım ve son gücümle vurmaya başladim.. Öldüresiye dövüyordum onu, o ise gülüyordu ve birseyler söylüyordu:

"Sesli konuş pis orospu!!"

"Benim değil senin suçun.."

"Ne diyon lan sen!!" deyip bir yumruk daha gecirdim suratina..

"Ben sana sevdigini kaybedersin demistim.. O kızı sen ölüme surukledin.. Tek suclusu sensinn senn !!"

O hakliydi .. Victoria'ya sadece zarar veriyordum..

"Zaten o sürtük ölümü hak ediyordu!!'

"Doğru konus laannn!!" deyip suratina bir yumruk daha geçirdigimde tamamen bayilmisti ve yüzü kan icindeydi.. Ama bir konuda hakliydi.. Victoria simdi iki dünya arasindaysa bunun tek sorumlusu bendim..

                      ...Tek sorumlusu ben...