ASEL

11. Bölüm: Çaresizliğin Sancısı

Canımın yandığını hissettiğimde bile durmadım. Dolap kapaklarına bulaşan kanın nereden geldiğini sorgulamadım. Boğazım acıdığında bağırmayı kestim. İsmimi söyleyen sesleri duymak bile durmam için yetmedi. Kollarımı tutan bir çift el beni kendine çevirdi. Babam ile göz göze geldiğimde ayaklarımı kesen camları hissetmedim.

"Asel!" derken sesi beni kendime getirdi.

"Geçti canım, geçti." Kolları bedenimi sararken ona teslim oldum. Hareket etmezken göz yaşlarım geceliğine aktı. Fısıldadı. "Geçti canım."

Acaba kızının, yaşadığı ihanetin bir benzerini başkasına yaptığını duyunca da bu şekilde sarılabilecek miydi?

Kendimden tiksinirken ondan uzaklaştım. Bakışları telaşla beni süzerken bu hallerime ne kadar alıştığını gördüm. Sorunlu, öfkeli, dengesiz kızına...

Mutfak kapısında bekleyen annem ile bakıştım. Gözlerinde telaş yerine yaptığımdan utanan bir hâl vardı. Güçsüzlüğüm, duygularıma teslim oluşum onun için hayal kırıklığıydı.

Kırılan parçalar ayaklarıma batarken mutfaktan çıktım. Merdivene bir adım atmıştım ki odamın her yerini ele geçiren kaktüsleri hatırlayıp yönümü değiştirdim. Salondaki koltuğa kendimi bırakıp gözlerimi kapadım.

Kapı zili çaldığında umursamadım.

Deniz evimize girdiğinde umursamadım.

Salonda karşımda dikildiğinde umursamadım.

Kokusunu umursamadım.

Bakışlarını umursamadım.

Gözlerimi açmadım. Asla ona bakmadım. Derin nefesler alırken sessizliği dinledim. Elime değen elini görmezden geldim. Yanımda değilmiş gibi davrandım. Vicdanım susmayıp zihnimin her yerinde sesini yükseltirken ona teslim oldum.

Avuçlarıma batan cam kırıklarını çıkardı.
Ener'in öptüğü avuçlarıma...

Ayaklarıma batan cam kırıklarını çıkardı.
Ener'in dokunduğu ayaklarıma...

Göz yaşlarımı silen parmaklarını hissettiğimde durması için kafamı çevirdim. Anlayışla elini geri çekti. Kanayan ellerimi ve ayaklarımı sardı. Yapmaması için yalvarmak istedim. Suçluluk duygusu kemiklerimi kırarken bana iyi davranmasını istemiyordum.

Yanımdan kalktığını kokusu uzaklaştığında anladım. Annemle konuştuğunu duydum. Ne olduğunu sorarken annem bilmediğini ama bir travma geçirdiğimi söyledi. Ener ve Eylül olayından sonra da böyle olduğumdan bahsetti.

Onu çok iyi duyduğumu bilmesine rağmen susmadı. Beni kendime getirmek için damarıma basıp üstüme geliyordu. Oyununa kanmayıp gözlerim kapalı, sessiz kaldım.

Konuşmaları bittiğinde Deniz'in kokusu tekrar burnuma doluştu. Uyuşmuş, uykuya dalmak üzereydim. Bacaklarımın altına kolları değerken beni kucaklamaya çalışıyordu. Ağırlığım onu etkilemiyormuş gibi yürümeye başladı.

Uyku sersemi gözlerimi araladığımda odamı gördüm. Beni yatağıma bırakıp üzerimi örttü. Topuzumu açarken kibardı. Ellerini saçlarımdan geçirip okşadığında uykuya dalmadan önce fısıldadım.