Hiram Na Pag-ibig (Formosa Series #2)

Kabanata 15

KABANATA 15 — Nice To Meet You

Kinalma ko ang aking sarili kahit na nag-aalala na ako dahil hindi ko pa napagdedesisyonan kung magsasabi ba ako ng totoo o magsisinungaling.

Pinagpatuloy ko ang paglalakad ko at sinabayan ako ni Josef.

“Therese?” May pasensyang tawag niya sa akin. Alam kong hindi hilig ni Josef ang mangealam. Masyado lang siyang matanong.

“Kaibigan.” Sagot ko sa tanong niya kanina. Mabuti na lang at hindi nahalata sa boses ko ang pagsisinungaling ko. Pero totoo naman e. Kaibigan ko si Terrence…

“Lalaki?” tanong pa niya.

Ngumiti ako at tumango. “Yes. Lalaki. He’s a friend from work.” Sagot ko.

Tinagilid ni Josef ang ulo niya at nakikita ko sa gilid ng aking mga mata ang pangungunot ng noo niya.

“Buti naman may naghahatid na sa’yo.” Aniya.

Nabigla ako sa sinabi niya pero tumango na lang ako. “Oo eh. Ngayon lang 'yan. Nagkainan kasi kaming magkakatrabaho. Eh nag-volunteer siyang ihatid na ako since parehas naman kami ng way.” Sagot ko. Nagkibit balikat ako sa kanya. I’m sorry, Josef. Kaibigan kita pero hindi ko kayang ipagkatiwala sa’yo ang totoo.

Ngumiti siya. “Kakauwi ko lang din. Nakita lang kita na bumaba roon sa kotse kaya hinintay na kita.” Paliwanag niya.

Kaya naman pala. Akala ko ay binabantayan niya ako.

Ngumisi ulit ako. Papasok na kami ng looban. Sana naman ay 'wag na 'tong ibalita ni Josef kay tatay. Pero hindi ko na iyon iuutos sa kanya. Magdududa lang siya.

“Sige, Josef. Papasok na ako. Medyo antok na rin ako, e.” Sabi ko at agad naman siyang ngumisi at nagpaalam.

Hindi na siya sumunod sa akin at tumalikod na para tumungo sa bahay nila. Ako naman ay nagpatuloy sa aking paglalakad. Papasok na ako ng bahay nang lumabas si Tito Ned sa kanila. Ngumiti agad ako at bumati.

“Good evening, Tito.” Sambit ko at lumiwanag ang mata niya nang makita ako.

“Therese! Ngayon ka lang nakauwi?” tanong niya. Nasilip ko na maliwanag sa loob ng kanilang bahay.

Lumapit ako sa kanya. “Opo eh.” sagot ko. “Panggabi po ako sa trabaho.” Dugtong ko pa.

“Nasabi nga ng tatay mo. Bakit ka naman pinayagan ni Noel sa ganyang trabaho?” Tanong niya.

Kung hindi ko iisipin na wala ring alam si Tito Ned ay parang ang tinutukoy niya ay ang pagtatrabaho ko sa bar. Pero wala rin siyang alam. Ang tinutukoy niya ay ang sobrang gabi sa pekeng trabaho ko sa call center.