39.Bölüm/Kanayan Kalp

7.2K 364 738
                                    

▶Bu Kitap Tamamiyle Hayal Ürünüdür ve Tüm Hakları Bana Aittir!!

▶Bu Kitap Tamamiyle Hayal Ürünüdür ve Tüm Hakları Bana Aittir!!

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

SINIR : "" 150"" OY!!! (SINIR DOLMADIKÇA BÖLÜM YOK!!)

Öyle bir girdabının içindeyim ki kurtulmam imkansız,öyle bir acı içindeyim ki yeryüzü yüreğim duygusuz!..Ölmediğim günlere saymışsın bugünü sen ve işte şimdi öldüm ben!..İstediğini aldın,sonsuza dek çıkıyorum hayat diye adlandırdığın zalimliğinden!

Aşkı Kaybetti Yeryüzü!..
Yeryüzü Toprağına Yine Kan Saçarken
Gökyüzü Yine Ağladı,
Sonsuza Dek Böyle Olacak Sanıldı...
Taa ki Gökyüzünün Yeryüzüden Gidişine Kadar!
Her Seferinde Yeryüzünün Kan Dolmasıyla Gök Ağladı,
Gök Ağladıkça Yer Dahada Hırslandı...
Hırslandı Çünkü Yağmur Kanı Silip Süpürdü!
Fakat Gök Buna Dayanamadı Ve Yer İçin Kendine Kıydı!..

Duyduklarım öyle ağır geldi ki bu naçiz bedenime sırtımı duvara yapıştırıp,başımı da vura vura çömeldim.Ne kadar acıydı bunları duymak.Sevdiğim dediğim adamın başkasını sevmesi hele yengesini!

Yüreğim öyle bir darbe aldı ki felek hiçbir kuvvet izini unutturamaz ,hiç kimse teselli veremez.Böyle içten içe yanar gönlüm sanki dünyanın tüm derdi tasası bendeymiş gibi,sanki tek kalbi paramparça olan benmişim gibi!..

"Canım yanar vicdansız,gönlüm ağır yaralı zaliminoğlu ne ettin bana!"

Sessizce dile getirdiğim cümleyle gözyaşlarımın dökülmesini beklerken hiç tahmin etmediğim bir şekilde içimden ağlamaya başladım.Öyle duygusuzlaşmıştım ki gözyaşlarım bile anlamsız gelip dökülmemişti.

"Seni sevmiyorum anlasana lan sevmiyorum,ben karımı seviyorum!"

Deyişin güzeldi de aslın iç acıcı değil be toprak gözlüm,bu yürek bu sevdaya tekrar kanar mı sandın sen,tekrar senin sevginle atar mı?Öldüm dediğim günler yalanmış ben şimdi ölümü tattım.Öyle bir acı bıraktın ki geriye dönüp bakılamayacak kadar perişan haldeyim!

Ben böyle durmuş başımı taş duvara vururken siyah beyaz bir kedinin yanıma gelip sokulmasıyla kendime geldim.Yüzüm perişandı,acıklıydı.İki elimi kediye doğru uzatıp onu kaldırdım.Kedinin gözleriyle karşılaşmam kafamda gürültüye sebep olurken gözlerimi hızla çekip kediyi bıraktım.Her şey onun gözlerinde başlayıp bitebiliyormuş,dedim sakince.

Acı veren bir tondayken aniden kedinin yan tarafta duran bakırdan vazoyu devirmesiyle irkilip kendime geldim.Gelmem saniyelerimi alırken Mehmet Ağa'nın ağır heybetini görmemle kala kaldım.Gürültüyü duymuş ve buraya dönecekken ben hemen ayaklanmış -tabii yüreğimdeki acıyla beraber- odanın hemen yanında bulunan kolunun arkasına geçmiştim.Elimi ağzıma koyduğum gibi hıçkırıklara boğulmam salisemi bile almamıştı.Öyle bir baskı uyguladım ki ağzıma sesim duyulmasın diye canım yandı.Bende kendi kendime canımı yaktım.

KELEBEK ÖMRÜ (TÖRE) {TAMAMLANDI}Where stories live. Discover now