༄39

2.4K 251 86
                                    

Yorumumuzu isteriiiizz. Vermeyeni ojeleriiiz!

Kafayı yememişim gibi devam edin siz. Ben hiç iyi değilim siciwüfşeşfiwidideüsüd

~

Bilinmeyen'in bana attığı fotoğrafa detaylıca bakmaya bir türlü fırsatım olmamıştı. Bir yandan merak ediyordum, bir yandan büyünün bozulmasını istemiyordum. Bu yüzden biraz düşünüp, ortaya çıkması için onun bir adımını beklemeye karar vermiştim.

Çalan telefonla Tahir'in aradığını farkedip heyecandan cirit atan kalbimi sakinleştirdim ve sonunda (!) telefonu açtım. "Efendim." Diye mırıltılar çıkarırken Tahir tedirgince konuşmuştu.
"Nefes. Kurtar beni şu Zeynep'ten.."

İki saniye, "Zeynep kim ameka?" Diye düşünürken daha sonrasında aklıma Tahir'in şu baş belası ve ona 'takık' kuzeni olduğu geldi.

Bir saniye..
Ben bunu tamamen unutmuştum!

"Tamam, önce sakin olalım. Zeynep ve sen, nerdesiniz?"
Tahir hala telaşlıydı. "Ya annem gelmişti dün.. Zeynep de peşine takılıp gelmiş ama annem geri döndü bu sabah. Evdeyiz. Gitmiyor! Kendimi tuvalete zor attım anasını satayım." Son cümlesine karşılık kıkırdarken onu onaylayıp telefonu kapattım.

Hazırlanmak için ayaklandım.
Bugün sapsarı olabilirdim. Odama çıkıp dolabımdan sarı elbisemi çıkarttım. Düz, ama cıvıl cıvıl, dar elbiseyi üzerime geçirdikten sonra makyaj masasındaki sarı ojeyi aldım.
Önümdeki pufa oturup sağ elimi masaya koydum, sol elimle ojenin kapağını açtım ve ilk önce sağ elime ojeyi sürdüm. Nefes taktikleri! İlk önce zor olanı yap, kolay sona kalsın.

Sağ elim bittiğinde biraz üfleyip diğer elime geçtim. Fırçayı elime alıp, tırnağıma bastırdım ve sürme işlemini tamamladım. İki elim de gözüme güzel göründüğünde mutlu olmuştum. Aklıma beni sarı ojeyle ilk tanıştıran kişi, Tahir gelmişti. Çocukluk aşkımdı. Acaba şimdi nerdeydi?

Saçlarımı da at kuyruğu yaptığımda hazırdım. Aşağıya indim ve siyah çapraz çantamı da alıp hızlıca evden çıktım. Arabaya bindiğimde tam çalıştıracakken gelen mesajla durdum ve çantamdan telefonumu çıkardım.

Bilinmeyen: Şu.. Çocukluk aşkın Tahir. O nerde?

Nefes: Sen nerden biliyorsun?

Bilinmeyen: Karşına çıktığımda sana onun nerde olduğunu söyleyeceğim.

Bilinmeyen: Ama sen de benim sana attığım fotoğrafa bakmayacağına dair söz vereceksin bana

Bilinmeyen: Tamam mı?

Nefes: Tamam, şimdi kapatmalıyım.

Bilinmeyen: Arabada dikkat et kendine hız yapma.

Bilinmeyen: Seni seviyorum.

Telefonu yandaki koltuğa fırlattım. Umarım Zeynep'in yanında pot kırmazdım...

-

Geçiş bölümü olarak düşünün.

Uzun zamandır da bölüm atamıyordum ayol

Acaba Tahir'in evinde neler olacaak diriiriririri

Sarı Ojeli'm ||TEXTİNG||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin