Bölüm ismi beni şey ediyor. Utandırıyor sşxlwşdleld
Neyse boool boool yorum bekliyorum desteğe ihtiyacım var 💛
-
"Hiç yardımcı olmuyorsun ama!" Diye çıkıştım Tahir'e. Güya anneler günü programı hazırlayacaktık ama Tahir yarım saatten beri başının ağrıdığını söyleyip duruyordu. Deli olacaktım.
"Gidiyorum ben o zaman," dedim ve ekledim. "Başının ağrımadığı bir gün çağırırsın beni evine."
Ayaklandığımda yine bileğimden yavaşça yanındaki sandalyeye doğru çekti. Ayağım kaydığında ve kendime hakim olamadığım o anda kendimi Tahir'in bacaklarının üzerinde -kucağında- buldum. İçimden hassiktir çekerken ve daha milyonlarca küfür sayarken Tahir sırıtmayı tercih etmişti. Yutkunduktan sonra dudaklarıma bakarak derin bir iç çekti.
"Kal.. Yani eğer başıma bir masaj yaparsan geçer. Sihirli parmakların olduğunu düşünüyorum.."
Olduğumuz pozisyondan şimdilik her ne kadar rahat olsam da daha sonra pişman olacağıma emindim. İstemeye istemeye de olsa ayağa kalktım hızla.
"Tamam ama çok oyalama beni. Söyle o başına ağrımasın." Heyecandan kurduğum saçma sapan cümlelere Tahir seslice kahkaha attı.
Sonunda pes edip beni onayladığında onun oturduğu sandalyenin arkasına geçtim. Önce uyuşan parmaklarımı açıp kapadım ve kendine gelmesini sağladım. Masaj yapmayı da bilmezdim ki ben, ne yapacaktım? En iyisi türk dizilerinin şu klasik sahnelerinde barınan, karısının kocasına yaptığı meşhur 'migren' masajını kopyalamaktı. Neydi? Parmakları şakaklara yerleştiriyoruz, ve hafifçe ovalıyoruz.
Kısa bi süre bu hareketi tekrarladıktan sonra Tahir derin bir iç çekti yine, ama bu sefer bıkmışçasınaydı. Ellerini havaya kaldırıp parmaklarını, parmaklarıma bastırdı.
"Nefes.. Allah aşkına bastırmadan yaptığın sürece bunun ne faydası olacak?"
"Beğenmiyorsan kendin yap!" Diye çıkıştım Tahir'e.
Sabır çekerek başladı.
"Vazgeçtim Nefes. Allah aşkına gel çalışalım.. Bu şiiri hangi öğrenci okusun?"
Sandalyeme oturdum. Biraz kızdırmaktan zarar gelmezdi. Yani, inşallah..
"On birlerden... Doruk?" Tahir kaşlarını çatıp bakmaya başladı.
"Her teneffüs seni gözleriyle yiyen hani? Kusura bakma da siktir et onu, okuyamaz o şiir falan." Dirseğimi masaya koyup kafamı ellerime yasladım. "Niye, gayet de yakışıklı," iğrenerek söylesem de belli etmemeliydim. "Güzel de şiir okur."
"Okuyamaz dedim, bitti!" Hep o mu sırıtacaktı? Biraz da benim onu utandırmam lazımdı. Hodri meydan!
"Niye, yoksa kıskandın mı?"
~
NEDEN BÖYLE Bİ YERDE BİTİRDİM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sarı Ojeli'm ||TEXTİNG||
Teen Fiction•TAMAMLANDI• Bu kitabı okumanız için ojelere aşık olmanız veya her gün oje sürmeniz gerekmiyor. Oje kullanmayan/sevmeyen de okuyabilir çünkü bu kitapta Nefes hem oje kapağını, hem kalbinin kapısını size açıyor. Tercih sizin. Her zaman bekleriz! "Sar...
