HATA-2-

Bölüm 14

Media: Cenk Kurt

✅BOŞ YILDIZI DOLDURMAYI ES GEÇMEYELİM LÜTFEN ⭐️EMEĞE SAYGI 😊
Keyifli okumalar 🥰

Sinan beni evime bıraktıktan sonra ayrılmıştı . Sinirlerim çok bozuktu o adama güvenmem aptalcaydı bu işi kendim çözmem gerek. Eve gelip hemen üstüme yapışan elbisen kurtuldum sonra yüzümü yıkayıp dişimi fırçaladıktan sonra uyumadan oğlumu görüp uyumak için odama gittim , yatağımın üzerindekileri toplarken çalan telefonuma baktım "Cenk Bey" ekrandaki ismi görünce şaşırmıştım ve düşünmeden açtım "Cenk ?" Dedim tereddütle "Cemre aşağı gelir misin ? Evinin olduğu sokakta seni bekliyorum."Dediğinde şaşkınlıkla odamın penceresinden dışarıya baktım gerçekten de oradaydı "neden ?" Diye sorduğumda "gel konuşacağız." Dedi sadece . Sesinde ki sert tını beni endişelendirmişti "tamam geliyorum ." Dedikten sonra hızla aşağı indim. Kafamda binbir türlü soru vardı ama cevabını illaki alacaktım. Annemler duymasın diye oldukça dikkatli bir şekilde evden ayrılarak arabasına yöneldim , o içeride beni bekliyordu . Kapıyı açtığımda beni fark etmesiyle toparlanıp oturmamı bekledi . "Cenk ne bu şimdi ? " diye merakla sorduğumda yorgun bakışlarla beni inceledi "bir şey söyler misin!" Diye direttiğimde bakışlarını benden çekip "neden Sinan ile birliktesin ?" Diye sorunca neye uğradığımı şaşırdım, "nasıl yani ?" Dedim sorusuna soruyla cevap vermiştim resmen. "Cemre , o adam pisliğin teki!" Diye kükrediğinde şaşkınlıkla gözlerim büyümüştü "Cenk sakin olur musun? Ben onu yıllardır tanıyorum ve bugüne kadar bir kötülüğü dokunmadı bana." Dediğimde Cenk sinirle elini saçına geçirip "Cemre bu kadar saf olma ! " diye yüzüme bağırdığında benimde tepem atmıştı "bu ne oluyor şimdi? Bunu yemekte hallettiğimizi sanmıştım ." Diye ona bağırdığımda Cenk yüzünü yüzüme yaklaştırıp "konu sen olunca bu iş burada bitmez!" Diye diretirken bu adamın bir anda bana bu kadar ilgili olması beni şoka uğratıyordu . "Cenk şunu yapmayı kes! " dedim sıkıntıyla . "Ne yapıyorum ? Söylediklerim hoşuna gitmiyor mu?" Diye bağırdığında karşımda Akın'ı görüyordum . Ne oluyor böyle sanki o da geçmişimizi hatırlıyormuş gibi ya da bilmiyorum ...delirmek üzereyim ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum . "Cemre bak bana ." Dediğinde buğulu gözlerimle ona baktığımda öfkesi sönmüştü "özür dilerim." Dedi ve elleriyle yüzünü kapatıp kendine gelmeye çalışıyordu "neden böyle davranıyorsun ? "Diye sorduğumda bakışlarını camdan ayırmadan "bilmiyorum." Dedi sadece , evet onun kafası karışık farkındayım. "Kafan karışık öyle değil mi?" Diye sorduğumda gözlerini bana dikti "öyle öyle , baksana bana nasıl davranacağını bilmiyorsun . " Dedim kısık sesle. "Evet çünkü ..." dedi ve sustu , "çünkü ne ? " diye direttim artık ne biliyorsa söylesin. "Cemre buraya gelmem saçmaydı , kusura bakma. " Dediğinde sesi oldukça sakindi eski hali uçup gitmişti . Ben artık onun bu çıkmazlarına ayak uydurmak zorunda değilim arabadan inmeyip "hayır inmeyeceğim ve sende neler olduğunu anlatacaksın ." Dedim kararlı bir şekilde. Cenk gözlerini yüzümden çekip derince soluyarak "anlatacak bir halt yok Cemre , hadi git evine." Diye ses tonunu yükselttiğinde ona öfkeyle bakıp "ben emir kulun değilim , canın sıkılınca ara bağır çağır sonra git Cemre ! Yok öyle dünya. " Dedim öfkeyle. Cenk inatla bana bakmıyordu , elimi çenesinin altına geçirip yüzünü yüzüme çevirdim "istersen kaçtığın gerçekleri ben sana söyleyebilirim . "'Diye tıslayarak yüzüne konuştuğumda şaşkınlıkla bana bakıyordu , savcılığı falan beklemeyecektim artık ne olacaksa olsun. "Senin o gece evinde kaldığım günü hatırlıyor musun ? O günün sabahında sırtındaki izi gördüm." Dediğimde Cenk çatık kaşlarla "ne var bunda !"dediğinde "o izin aynısı Akın'da da vardı." Diye serçe sözcükleri vurguladım . Cenk'in sönen öfkesi yine gözlerinde alevlenmişti "Yine mi Akın konusu !" Diye yüzüme bağırdığında "evet yine kocamın konusu , senin konun!" Diye bende ona bağırdım. "Bana sakın ola ki sen Akınsın deme! " diye bağırdığında ona biraz daha yaklaşıp "evet diyeceğim ! Ve bunu ispat etmek için çoktan kolları sıvadım. " Dediğimde Cenk şok olmuştu "ne yaptın ne yaptın ?" Diye şaşkınlıkla yüzüme bakan Cenk'e histerik bir gülüşle bakıp "senin Akın olduğunu dünya aleme ilan etmek için o mezarı açtırdım." Dediğimde Cenk güçlükle yutkundu. Gözleri öfke saçıyordu ama ne diyeceğini şaşırmış gibiydi "ne halt etmeye o mezarı açtın ? Kocana saygın yok mu senin ?" Diye yüzüme bağıran adama bir şey diyecek halim yoktu çünkü bunu kabullenmek zorunda "Akın olduğunu er ya da geç kabul edeceksin ! " Dediğimde gözlerime bakıp alayla güldü "eee sonuç ne ? Güveniyorsun ki bunları söyleyebiliyorsun ." Diye sorduğunda "daha sonuçları almadım." Dediğimde yine öfkeyle bağırıp " nasıl bu kadar emin konuşursun karşımda." İşte canımı yakan da bu gözlerim dolarken dik durmaya çalıştım "senin Akın olduğunu hissediyorum ya o bana yeter . Seni benden kim ayırdı bilmiyorum ama bunu asla cezasız bırakmayacağım Akın!" Dedim ağlamaklı sesimle . İsmini bilerek yüzüne bastıra bastıra söyledim , evet onun sahte bir kimliğe ihtiyacı yok o Akın , Cenk değil. "İn arabamdan." Diye bana bağırdığında bir şey demeden arabasından inmemle gaza basıp gitmesi bir olmuştu. Oldukça öfkeliydi umarım başına bir şey gelmez. Ona düşüncelerimi erken söylemekle hata mı yaptım bilmiyorum ama onun bu şekilde ikili oynaması bile şüpheci davranmama yeter. Akın kesinlikle hiçbir şey hatırlamıyor , eğer hatırlasaydı geleceği ilk durak bizim evimiz olurdu. Kocamın başına ne geldi bilmiyorum ama bunu en kısa sürede çözeceğim.