•Hermosa •

miracles dont exist

Μελίνας POV

Τρέχω να ειδοποιήσω τους γιατρούς δεν μπορεί να παρακουσα ,είπε το όνομα μου .

Βλέπω στον διάδρομο έναν γιατρό και αρχίζω να του λεω ασυνάρτητα πράγματα από την πίεση και τον τραβάω προς το δωμάτιο του Χαβιέρ. Εκείνος δεν αντιδράει απλα με ακολουθεί. Θα με θεωρεί τρελή αλλα χεστηκα

Αφού εξετάζει τον Χαβιέρ με κοιτάει με λύπηση και νευριάζω με τον τρόπο του.

" λυπάμαι αλλά ακομα ειναι σε κώμα δεσποινίς " μου λεει σιγανά και πραγματικά τον άκουσα δεν το φαντάστηκα, γαμωτο

" Πρέπει να με πιστέψετε, το είπε " του λεω ,τον παρακαλάω να με πιστέψει Αφού δεν αναγνωρίζω την φωνή μου από το κλάμα.

" θα σας είμαι ειλικρινής ο κύριος de luca μπορεί να μην ξυπνήσει ποτέ, είναι σε κρίσιμη κατάσταση " μου λεει σοβαρά χωρίς κανέναν συναίσθημα ,ξεσπάω παλι σε κλάματα μπροστά του .είμαι απελπισμένη

" πείτε μου ότι λέτε ψέματα" φωνάζω και καλύπτω το πρόσωπο μου με τα χέρια μου εκείνος με χτυπάει ελαφρια τον ώμο κίνηση παρηγοριάς και βγαινει εξω ,ακούω ξαφνικά κάποιος να ανοίγει την πόρτα και βλεπω τον αδελφό του Χαβιέρ, τι στο διάολο κάνει αυτός εδω .

" σου είπα αν βρεθείς ξανα κοντά του θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια " του φωνάζω Δεν σκέφτομαι καν ότι είμαι μέσα στο νοσοκομείο και στο δωμάτιο του Χαβιέρ.

" μπορείς να σταματήσεις ειναι αδελφός μου " λέει νευριασμένα, τον έπιασε ο πόνος πριν λίγο καιρό τον ηθελε νεκρό .