A Player + A Manhater + A DARE = TROUBLE (COMPLETED)

Chapter 47 - SODAmn Sweet!

Alexa's POV

I woke up really early the next morning.

Sinubukan kong matulog ulit pero hindi ko na magawa.

Hinawakan ko yung mukha ko sabay kurot sa kaliwang pisngi ko. 

Aww.

But i smiled.

Totoo nga. Hindi nga ito isang panaginip. 

What happened last night was real.

I now have him.

Hindi ko mapigilang mapangiti at kiligin. Tinignan ko yung tatlo, mahimbing pa silang natutulog. E paano naman kasi, anong oras na kaming natulog kagabi.

Speaking of kagabi...

>//////<

Yay!! Kilig ulit. Paano ba naman kasi, napaka-sweet ni Erik...

- FLASHBACK -

Naglalakad kami ni Erik sa may dalampasigan, magka-hawak pa rin yung kamay namin.

Tinignan ko siya, hindi pa rin maalis sa mukha niya yung pagngiti. 

Tahimik lang kami pareho pero alam ko na pareho kaming masaya.

Kinikilig ako nun pero di ko lang pinahalata. Hahaha. Medyo nahihiya pa rin kasi ako. Siguro naninibago pa ako sa mga pangyayari. I mean, hello? Si Erik Gatchalian lang naman yung kasama ko ngayon.

Bigla siyang huminto sa paglalakad at humarap sa akin.

"Sampalin mo nga ako?" - Erik

"Bakit?" - pagtataka ko namang tanong.

"Gusto ko lang manigurado na totoo lahat ng ito. Na akin ka na talaga." - Erik

Tapos ngumiti siya bigla. Jeez! I love the way he smiles. No, i love everything about him, really... like eveything..!! Even though I know his past relationships were not so good because it's not even real in the first place, I still like him, or should i say i learned to really like him. Argh, what's wrong with me? Hindi kaya nagayuma lang ako ng mokong na ito?!!

I laughed silently.

I can't believe I'm saying these things in my head.

Napangiti na lang ako sa mga kalokohan ko.

Hinigpitan ko pa yung kapit sa mga kamay ni Erik habang patuloy pa rin kami sa paglalakad. Whatever the reason is, I don't care. I still love this guy. Wala namang dahilan pag nagmahal ka diba? Basta, bigla na lang nangyayari yun...bigla mo na lang mararamdaman..