Mavinin Maviyle Buluştuğu Çizgi

I.

Merhaba.
Hikayeye yeni başlayan okurlar için kısa bir not düşmek istiyorum. MMBÇ benim 2015 yılında kafa dağıtmak amacıyla yazmaya başladığım ve ilk 15 bölümünü de akabinde yazıp bıraktığım bir hikayeydi. Tekrar yazmaya 3-4 yıl kadar sonra başlayıp burada yayınladım. Yani kurgu sonradan bir miktar değişti ve her ne kadar burada bölüm bekleyen kitle pek fark etmese de hikaye tamamlandıktan sonra başlayıp aralıksız okuyanlar bunu fark edecektir. Nazlı karakterimin toy olması ve bazen akla hayale sığmayacak hareketlerde bulunması bundandır. Merak etmeyin, o da benimle birlikte sonradan olgunlaşıyor.
Yapıcı her türlü eleştiri kabulümdür. Saygı sınırları çerçevesinde hikaye akışında 'keşke böyle olmasaydı' dediğiniz her şeyi belirtebilirsiniz. Gerektiğinde değişiklikler de yapıyorum. Fakat eleştiri adı altında hakaretvari cümleler kuran olursa  saygısızlık karşısında susmuyorum da.
Ve artı olarak bu kitabın içerisinde LGBTQ+ karakterleri bulunmakta olup, onlar üzerinden de hikaye akışı sağlanmaktadır. Homofobik bireyleri baştan uyarayım, bu kısımdan sonra hiç başlamadan hikayeyi bırakabilirler.
Herkese keyifli okumalar dilerim, ailemize hoş geldiniz!

Kafka Kafe bir Cuma öğleden sonrası tüm işlekliğiyle müşterilere hizmet veriyordu. Elimdeki White hot chocolate servisini yapmak üzere mutfaktan çıktığımda, Ekim ayının hafif serin havasına karşı iyi bir tercih olan çok sevdiğim çalışma alanımda mutlu olduğumu hissedebiliyordum. İşten veya okuldan yorgun argın çıkıp bir içecek molası vermek, dahası bu sıcak ortamda bulunmak isteyen daimi müşterilerin uğrak yeri olan Kafka Kafe, aynı zamanda benim evim gibiydi.

Bu yüzden her daim yüzümden düşürmediğim gülümsememle birlikte içeceği servis etmek üzere masaların arasından süzüldüm.

Siparişin sahibi orta yaşlarda tek başına gelmiş bir bayandı. Bir yandan hararetle telefonda konuşurken, diğer yandan bir kâğıda bir şeyler karalamakla meşguldü. Bu yüzden servisim sonrasında bana teşekkür etme fırsatı bulamadı. Ya da ben fazla iyimserdim. Yine de ona sıcak bir gülümseme sunarak yeni siparişler almaz üzere masadan ayrıldım.

Ve hiç beklemediğim o an onu gördüm.

Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladığında, beynim bedenimi hareket ettiremeyecek kadar şoka girmiş durumdaydı. Tam iki yıldır platonik bir şekilde her gece hayallerimi süsleyen, rüyalarımın bir numaralı yıldızı Buğra Karasoy, yalnızca birkaç masa ardımda duruyordu. Ve onu burada ilk kez görüyordum. Ellerim aptalca titremeye başladığında, gözlerim yanında gelen arkadaşlarına kaydı. Tam altı kişilerdi. Dört kız, iki erkek olarak gelmişlerdi. Hepsini de aşağı yukarı tanıyordum. Sürekli takıldığı arkadaşlarıydı. Bu süre içerisinde ona dair hemen hemen her şeyi öğrenmiştim. Ama o beni bir kez bile görmemiş, fark etmemişti.

Şimdi buradaydı. Benim çalıştığım kafedeydi. Ve arkadaşlarından biri görüş alanıma girerek, beni, garsonu yanına çağırıyordu.

Kalp atışlarım daha da hızlandığında, gözlerimi kaçırarak ellerimi önümdeki önlüğe sildim ve cebimden sipariş defterimle kalemimi alarak onlara doğru yürümeye başladım. Her adımda ayaklarım daha da ağırlaşıyor, nefesim daha fazla boğazıma tıkanıyor gibi hissediyordum. Sonunda başım öne eğik bir şekilde masanın önünde durduğumda tüm cesaretimi toplamaya çalıştım.

"Hoş geldiniz," dedim her zamanki gibi gülümsemeye çalışarak. Buğra'ya bakmamak için özel çaba harcıyordum. "Ne istediğinize karar verdiniz mi?"

Bütün çabalarıma rağmen gözlerim Buğra'ya kilitlendiğinde, içimi çekmemek için kendimle savaştım. Buğra, görüp görebileceğiniz en yakışıklı adamlardan biriydi. Öyle ki, hakkında her şeyi öğrenen tek platoniği olmadığımda yüzde yüz emindim. Okuldaki birçok kız onunla sadece konuşabilmek için bile birbiriyle yarışırdı. Bunun sebebi elbette yaprak yeşili gözlerinin ne denli etkileyici olduğu olabilirdi. Ya da harika bronz rengi teni. Dağınık kahverengi saçları alnına dökülürdü ve elleriyle saçlarını yana doğru savurduğunda, yanlışlıkla kendi ayağınıza takılıp düşebilirdiniz.