Love will come someday (COMPLETE)

Chapter thirty

Wynna's POV

Kung kailan nagtapat si Nathan sa akin saka naman siya parang nahihiya. After namin mag-usap, after niya akong halikan, bigla siyang dumaing na humihilab ang tiyan niya kaya inihatid ko siya sa kuwarto niya at pinabayaan ko siyang magpahinga.

Hindi ko alam kung paano ang gagawin ko ngayong nagkatapatan na kami ng nararamdaman ni Nathan. Nahihiya yata akong humarap sa kanya. Saka paano namin gagawin 'to? May girlfriend siya at alam kong galit na galit pa sa akin. Bakit ba hindi ko naisip na sakit sa ulo itong pinasok ko? Hindi na kasi ako nakatanggi kanina nang halikan ako ni Nathan kasi naman, gusto ko talaga saka mahal ko siya.

Sinubukan kong tawagan ang doktor ni Nathan at inalam ko kung ano talaga ang nangyari. Totoo nga na pina-discharge niya ang sarili niya against medical advice. Nanghingi lang siya ng gamot sa doktor niya at sinabi sa akin ng attending physician niya ang mga kailangan niyang i-take na gamot at mga bawal kainin.

Kaya ngayon, nandito ako at nagluto ng soup para sa kanya. Sabi ng doktor niya soft foods muna ang puwede niyang kainin. Huwag na munang pilitin na kumain ng marami. Pabayaang makapagpahinga at magpalakas.

Inilagay ko sa tray ang pagkain na inihanda ko para kay Nathan. Ihahatid ko na lang sa kuwarto niya para doon na lang siya kumain.

Naabutan kong tulog na tulog si Nathan sa kama. Halatang may iniinda pa rin kasi medyo nakahawak pa rin siya sa tiyan niya. Inilapag ko sa bedside table niya ang tray ng pagkain at hinanap ko sa kuwarto niya kung nasaan ang mga gamot na sinabi ng doktor.

Nasaan kaya ang mga gamot niya? Hinanap ko sa buong kuwarto at napatingin ako sa bag niyang dala. Baka nandoon. Binuksan ko pero wala naman. Cellphone, wallet at ibang mga papel ang naroon. Discharge note, at hospital receipt ang naroon. Muli kong inikot ang paningin at pumako ang tingin ko sa kanya. Nakita kong bahagyang may nakaumbok sa bulsa ni Nathan. Lumapit ako sa kanya at kinapa iyon. Bilog na pahaba. Dinukot ko sa bulsa niya at iyon nga. Dalawang pill bottles ang nasa bulsa niya.

Sinubukan kong dukutin iyon pero ang sikip ng pantalon ni Nathan. Ayoko naman siyang gisingin para lang kunin ang gamot niya. Gusto kong naka-ready na ang lahat kapag nagising na siya at gusto kong pag-usapan naming dalawa ang sitwasyon namin. Baka kasi nabigla lang siya kanina o nadala lang siya ng pagkakataon. Baka sabog pa sa gamot at nakalimutan niyang may girlfriend siya. 'Yung mga ganoong factors na puwede kong i-consider. Tatanggapin ko naman kung joke lang ang nangyari kanina kasi iyon naman talaga ako. Isang joke sa buhay niya.

Pinipilit kong kunin ang pill bottle sa bulsa ng maong pants niya at talagang ang sikip. Lalo kong isinuksok ang kamay ko at napangiti ako ng mahawakan ko iyon at unti-unti kong nakuha. Isa pa lang. May isa pang naiwan. Sinubukan ko ulit kunin. Ang lalim naman ng bulsa ng pantalon ng lalaking 'to. Lalo tuloy akong napadikit sa kanya at talagang lumalalim ang pagpasok ng kamay ko sa bulsa ng pantalon niya.

"That tickles." Mahinang sabi niya.

Nahinto ako sa ginagawa ko at napatingin ako sa kanya. Tulog ba ito? Pero bakit nakangiti? Lalo ko pang inilapit ang mukha ko sa mukha niya para malaman ko kung talaga tulog siya pero mabilis niyang kinabig ang ulo ko at hinalikan ako sa labi.

Akala ko imagination ko lang na masarap humalik si Nathan. Pero totoong masarap talaga siyang humalik. Ramdam ko ang pagmamahal. His kiss really connects in me. Walang pagmamadali at 'yung tipong hindi nauubusan.

"Tsinatsansingan mo ako." Sabi niya nang humintong humalik sa akin.

Ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko at sigurado akong namumula iyon.