Kalbim Senin (Tamamlandı)

30. BÖLÜM

"Nasıl hissediyorsun kendini ağrın falan var mı? Doktor çağırayım mı?"

"Çok yok sadece başımda ve kasıklarımda ağrı var. "

Yiğit yerinde kalkıp Derin'in alnına öpücük bıraktığında bir yandan da konuşuyordu.

"Çok korktum Derin sana bir şey olduğunu sandım. Şu kapının önünde doktorun çıkmasını beklerken ben yaşamıyordum Derin. Ne zaman ki doktor çıkıp seni iyi olduğunu söyledi o zaman nefes aldığımı hissettim."

"İyiyim ben endişelenme. Ama kasıklarımda ki ağrı artmaya başladı doktoru çağırır mısın?"

"Hemen."

Yiğit kapının önüne çıkıp abisine doktoru çağırmasını söyleyip tekrar içeri girdiğinde bu defa yanında Yengesi de vardı. Asya içeri girdiğinde hemen Derin'in yanına gelip ona yavaşça sarıldı. 

"Çok geçmiş olsun canım. Çok korkuttun bizi."

"Teşekkür ederim. Ve özür dilerim sizi üzdüğüm için benim yüzümden gözleriniz ağlamaktan kıpkırmızı olmuş."

"Aaa ne olmuş canım eltim için biraz ağladıysam. Hem söyle bakalım nasıl hissediyorsun kendini?"

"İyiyim ama kasıklarımda çok fazla ağrı var."

Asya bu cümleden sonra ne diyeceğini bilmeyip sustuğunda neyse ki doktor odaya girmişti. Asya onları yalnız bırakmak için Eymenle beraber odadan çıktığında doktor konuşmaya başladı. 

"Kendinizi nasıl hissediyorsunuz Derin hanım?"

"Genel olarak iyiyim başım biraz ağrıyor ama kasıklarımda ki ağrı çok fazla."

"Başınıza dikiş attık ağrıması çok normal. Kasıklarınızın ağrıması da bir kaç güne geçer şu an yeni düşük yaptığınız için bu kadar fazla ağrınız var."

Derin doktorun dediklerini dinlerken bir anda duyduğu ile şaşkınca doktora bakarken elleri istemsizce karnına gitmişti. 

"Siz ne diyorsunuz ne düşüğü?"

"Buraya geldiğinizde altı haftalık gebeydiniz ama maalesef tüm müdahalelere rağmen bebeği kurtaramadık. "

Derin hala şaşkınca doktoru dinlerken kafasını çevirip Yiğite baktı. Biliyordu böyle bir şey olamazdı. Hem bir anne nasıl hissetmezdi ki bebeğini nasıl koruyamazdı ki onu böyle bir şeyin olması mümkün değildi. Kesin bir yanlışlık vardı. Çaresizce bakışlarını Yiğite çevirdiğinde onun üzgün gözlerle kendisine baktığını gördüğünde bile hala inanmak istemiyordu. 

"Doktor bey bir yanlışlık olmalı. Ben hamile değildim. Olsaydım hissederdim korurdum bebeğimi. Gitmesine izin vermezdim ki. "

"Maalesef bir yanlışlık yok."

"Yok yok siz bir daha bakın sonuçlara böyle bir şeyin olması mümkün değil. Yiğit sen de bir şey söylesene bizim bebeğimiz yoktu. Olsaydı bizi bırakıp gitmezdi desene. Karım onun korurdu desene."

Derin gözü dönmüş bir halde bağırmaya başladığında Yiğit hemen yanına gidip onu sakinleştirmeye çalıştı. Ancak Derin'in gözü hiç bir şey görmüyordu. Doktor karı kocayı yalnız bırakmak için odadan çıktığında Derin yataktan kalkmaya çalışıyordu.

"BIRAK BENİ YİĞİT BIRAK. BAŞKA BİR DOKTORA GİDECEĞİM ÖLMEDİ BENİM BEBEĞİM BİLMİYOR BU. BEN KORURUM BEBEĞİMİ LÜTFEN BAŞKA BİR DOKTORA GİDELİM LÜTFEN  "

"Derin lütfen sakin ol. "

"Hayır olamam. Ben nasıl bir insanım Yiğit ya nasıl? Nasıl olur da onun varlığını hissetmem nasıl koruyamam onu nasıl bizden gider?"