Zawgyi
ဦး
အပိုင္း(၁၄)
ညလယ္ေခါင္မွာ မီးဖိုခန္းထဲကမထြက္ႏိုင္သူက သားငယ္ပါဘဲ
နာရီကိုျကည္႕ေတာ႕ ၁၂နာရီကိုအေတာ္ပင္စြန္းေနေခ်ျပီ
အိပ္ခန္းထဲတြင္ စကားေျပာေနေသာ ဦးနဲ႕ ဧည္႕သည္အမ်ိဳးသမီး
သားငယ္သည္လည္း ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းအျဖစ္ ဦး ၏ ခ်စ္ဖူးခဲ႕သူဟု သိနားလည္လိုက္သည္။
ဒါနဲ႕ ဦး......
ခ်စ္ေနေသးသူေတာ႕ မဟုတ္တန္ေကာင္းပါရဲ႕ဗ်ာ
ဒီအခ်ိန္အထိမွအိပ္မေပ်ာ္ရင္ ညလည္ စာ စားတတ္ေသာ ဦးအက်င္႕ကို ကၽြမ္း၀င္ေနရသူမို႕
ေန႕လည္က စမ္းသပ္ကာျပဳလုပ္ျခင္းေအာင္ျမင္ခဲ႕သည္႕ ကြတ္ကီးေလးေတြနဲ႕ ႏြားႏို႕ပူပူ
အင္း.....ႏွစ္ခြက္ေပါ႕ ဦးႏွင္႕ ထုိအမ်ိဳးသမီး........
"နင္ ငါ႕ကိုမလြမ္းဘူးလား တာရာ...."
"ငါ နင္႕ကို သတိရခဲ႕ပါတယ္"
"ငါသိေနတယ္ ငါ႕ကိုေစာင္႕ျကိဳေနမယ္႕သူက နင္တစ္ေယာက္အျပင္မရွိဘူးဆုိတာ.....
ေမာင္... ငယ္ ေမာင္႕ကို အရမ္းလြမ္းေနခဲ႕တာဘဲ"
"မုိ႕ငယ္..."
"ဟင္႕အင္း ေမာင္ ငယ္လုိ႕ဘဲေခၚပါ ေမာင္႕ဆီကာ စိမ္းကားတဲ႕အသံေတြမျကားႏုိင္လုိ႕ပါ "
"အင္းပါ ငယ္ရယ္ မငိုပါနဲ႕ေတာ႕ မိုးမိထားတာနဲ႕ ငယ္ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ္႕မယ္"
"ေျပာပါတယ္ ငယ္႕မွာ ေမာင္႕အျပင္မရွိဘူးဆုိတာ......"
တိုးညွင္းစြာ ရယ္သံတုိ႕က ခပ္ဟဟ ဖြင္႕လွစ္မိလုိက္တဲ႕တံခါးျကားက တုးိေ၀ွ႕ေပၚထြက္လာခဲ႕တယ္
ေထာပတ္နံ႕သင္းျကိုင္ေနတဲ႕ ကြတ္ကီးေလးအေပၚ မ်က္ရည္စမက်ဖုိ႕ သားငယ္ တတ္ႏိုင္သ၍ ခ်ဳပ္တီးေနတုန္းဘဲ
၀င္သြားဖို႕ အားအင္လဲမရွိ
ထြက္ခြာရဖုိ႕လဲ တြန္႕ဆုတ္ေနမိ
သားငယ္ တတ္ႏိုင္ျခင္းက ဘယ္အရာမ်ားပါလိမ္႕။
"ဒါနဲ႕ ငယ္ေပးခဲ႕တဲ႕ ေခြးေလးေကာ ေမာင္"
"ေအာ္ သားငယ္ေလးလား"
"ဟုတ္သားဘဲ ေမာင္ သားငယ္ေလး လုိ႕တခါတည္းနာမည္ေပးခဲ႕တာ"
"သားငယ္ေလးဆံုးသြားျပီ ငယ္ "
"ဟယ္ ေမာင္အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ႕မွာဘဲ
ငယ္ တစ္ေကာင္ထပ္၀ယ္ေပးမယ္ေနာ္ ဒီတခါေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ နာမည္ေပးမယ္ေနာ္"
