Hazel Brown

34

' Hannah, doe dit nou niet.' Roept Dave die achter haar staat. Hannah negeert hem compleet en loopt de veranda af. ' Hannah, toe nou.' Dave loopt ook langs ons en grijpt Hannah bij d'r arm. Gelijk rukt ze zich los. ' Dave, laat me met rust.' Achter mijn rug hoor ik een paar voetstappen. Emma loopt ook langs ons. Ze huilt zachtjes en kijkt sidderend naar haar ruziënde ouders. Emma begint steeds meer te huilen. Harder. Verwoed veegt ze haar tranen weg met haar mouw. ' Hannah, we kunnen dit uitpraten. Doe is even volwassen.' Schreeuwt Dave naar zijn ex. Hannah kijkt hem vervreemd aan. Ze begint te lachen. ' Volwassen? Kom toch op Dave, wie is hier nou de volwassene? Laat me met rust en praat niet met me. Nooit , nooit, nooit meer.' Snatert ze terug. ' Nooit meer? Ik ben wel de vader van je dochter. Doe dit nou voor je dochter. Onze dochter.' Dave's stem vervaagt. Een traan glijdt over zijn wang. Hij slikt en haalt zijn hand door zijn haren. ' Ik kan dit niet Dave. Ik kan dit echt niet. Laat me gewoon met rust, okay?' Ook over Hannah's wang glijdt er een traantje. Haar gezicht is rood. Ze veegt haar traan weg en loopt naar haar dochter. Ze drukt een kus op haar hoofd en trekt haar in een stevige knuffel. ' Mama houdt van je, onthoud dat.' Ze aait over haar haar en stapt dan haar auto in. Dave rent naar de auto toe en klopt als een voze man op het raam. ' Hannah, dit kan je je dochter toch niet aandoen! Kom terug uit die gotverdomme auto!' Krijst Dave. Hij blijft kloppen, maar het raampje blijft dicht. Hannah steekt een middelvinger naar Dave op. ' Loop toch naar de hel Dave.' Hannag geeft gas en rijdt weg. Dave slaat keihard op de kofferbak van de auto. Hij begint nog harder te huilen. Hij grijpt weer woest naar zijn haar. Langzaam zakt hij op zijn knieën. Mijn vader leunt op mijn knie en staat op. Hij rent naar zijn beste vriend en legt zijn hand op zijn schouder. ' Dave. Kom laten we naar binnen gaan, vriend.' Dave zwijgt en blijft huilen. ' Rick, ik kan dit niet. Ik ben moe.' Huilt Dave. ' Ik weet het.' Pap haalt zijn hand van z'n schouder af. ' Kom. Laten we naar binnen gaan. Ga maar slapen vriend, je bent moe.' Zegt pap. Uiteindelijk staat Dave op. Hij snakt naar adem. Hij zwaait zijn armen om mijn vader heen. Mijn vader trekt hem dicht tegen zich aan. Hij klopt hem zachtjes op de rug. ' Wat ben ik toch een slapjanus.' Fluistert Dave en lacht zachtjes. ' Dat ben je niet Dave.' Fluistert mijn vader. ' Zo kan mijn dochter me toch niet zien, Dave?' Huilt Dave verder. ' Verman je dan. Praat even met je dochter en neem dan wat slaap. Je bent moe.' ' Bedankt Rick. Ik zou niet weten wat ik zonder je moest.' Ze kloppen elkaar mannelijk op de rug en laten elkaar dan los. ' Ga maar.' Pap kijkt naar Dave's dochter. Dave knikt en loopt naar zijn dochter. Hij trekt haar in een knuffel en aait haar zachtjes over de rug. Beide blijven ze huilen. Ongemakkelijk blijf ik naar ze kijken. Papa ziet me en komt naar me toe lopen. Hij buigt voorover en fluistert in mijn oor. ' Geef ze maar even... Kom, lieverd.' Ik knik en sta op. Ik loop weer naar binnen, met papa achter me. Ik voel zijn hand op mijn rug. Zijn handen zijn warm en beven een beetje. Uiteindelijk haalt hij zijn hand weer weg. ' Ik ga wel wat lezen... Welterusten.' Zeg ik en loop naar de trap. ' Slaap lekker, lieverd.' Zegt mijn vader zo zacht, dat hij het bijna fluistert. Ik loop naar mijn kamer en plof neer op mijn bed. Gelijk grijp ik naar mijn boek op het nachtkastje en sla hem open.

De zomervakantie is voorbij. De tijd ging snel. Vandaag is mijn eerste schooldag. Mijn nieuwe school. Met nieuwe leerlingen. Nieuwe docenten. Gelukkig wel dezelde school als Jesse. Waar ik dus heel dankbaar voor ben. Ik moet nieuwe vrienden maken. Ik moet wel socialiseren. Hopelijk wordt mijn dag geen blunder. Jesse is er en hij zal er vast voor me zijn. Ik had eigenlijk met hem moeten afspreken op samen naar school te gaan. Misschien kon hij me een lift geven, aangezien hij een auto heeft. Ik heb hem gister proberen te bellen, maar ik kreeg hem maar niet te pakken. Hij is ook al een dag niet online geweest. Wat ik best gek vind, aangezien hij altijd online is. Maar op school zie ik hem en hij helpt me wel. Maar goed... De week ging snel voorbij. We hadden natuurlijk een barbecue gehouden met iedereen van het eiland. Sergio was er ook. We hadden veel gegeten en vooral gelachen. We hebben het hele huis aan iedereen laten zien en ze vonden het fantastisch. Sergio is toen ook nog een paar nachtjes bleven slapen. Voor de rest heb ik nog buiten gespeeld met Sarah's kinderen. En alleen maar gegamed en gelezen. De standaard dingen die ik altijd doe.