33

49 3 0
                                    

De volgende dag word ik wakker door mijn wekker. Ik zet hem uit en blijf liggen. Ik verroer geen vin. Het enigste wat ik doe is naar het plafond staren. Vorige avond was magisch. Zoveel gevoelens kreeg ik, die ik niet kon omschrijven. Het was gewoon... Magisch. Ik wilde het moment niet laten stoppen. Maar toch is het voorbij en lig ik hier in bed. Ik slaak een diepe zucht. Vandaag wordt een drukke dag. Ik moet zowat de hele dag oppassen. Tuurlijk heb ik er wel zin in. Maar toch ben ik liever bij Jesse. Op dat moment klopt iemand op mijn deur. De deur zwaait zachtjes open en mijn vader komt naar binnen stappen. ' Ik heb alvast ontbijt voor je gemaakt. Ik heb een sandwich voor je gemaakt en koffie.' Een glimlach verovert mijn gezicht. ' Kom je zo?' Ik knik en stap uit bed. Mijn vader wenkt me een knipoog en loopt mijn kamer uit. Ik loop de badkamer in en was mijn gezicht. Ik doe mijn haar in een rommelige knot en loop de trap af naar de woonkamer. Ik neem plaats aan het eilandje en mijn vader legt mijn ontbijt voor me neer. ' Dankje pap.' Zeg ik en neem gelijk een slok van mijn koffie. ' Hoe laat ga je?' ' Tien minuten voor mijn afspraak.' Mijn vader knikt begrijpend en haalt een flesje sinaassappelsap uit de koelkast. ' Is Emma nog steeds bij Hannah?' Vraag ik met mijn mond vol. Mijn vader knikt. ' Ja, ze komt vandaag weer terug. Wees vandaag lief tegen Dave. Ik denk dat hij een beetje emotioneel is vandaag. Ik zou hem zijn gangetje laten gaan.' Ik knik. ' Ligt hij nog in bed?' ' Ja, ik hoop dat hij wel de kracht heeft uit bed te komen.' ' Ik ook.' Zucht ik. Op dat moment horen we voetstappen op de traptreden. Mijn vader en ik wisselen een blik en kijken hoe Dave de woonkamer instapt. Hij kijkt ons aan. ' Mogguh.' Zucht Dave en loopt naar de koelkast. Pap zet een stap opzij voor Dave en wisselt weer een blik met me uit. ' Goede morgen.' Zeggen mijn vader en ik tegelijk. Ik neem mijn vaders beste vriend goed in me op. Hij ziet er beroerd uit. Hij draagt sweatpants en erboven heeft hij een wit shirt. Je ziet zijn spieren er duidelijk doorheen. Zijn gezicht is bleek. Onder zijn ogen heeft hij wallen. Z'n bruine haar zit door de war. Als hij zwart haar had en iets langer haar, zou hij net op de zanger van Sergio's lievelingsband lijken. Robert Smith van The Cure. Dave heeft een pak melk uit de koelkast gepakt en drinkt eruit. Ik zie dat mijn vader er iets van wilt zeggen, maar gelijk werp ik hem een boze blik toe. Mijn vader ziet mijn blik en trekt zijn ond gelijk dicht. Dave schraapt zijn keel, slaakt een zeer diepe zucht en loopt zonder iets te zeggen naar boven. Met het pak in zijn hand. Wanneer we voetstappen in zijn kamer horen, trekt mijn vader zijn mond weer open. ' Het gaat echt niet goed met hem.' Zegt mijn vader. ' Wat kunnen we eraan doen?' Vraag ik terwijl ik mijn bord in de vaatwasser zet. ' Geen idee. Laten we het maar even afwachten. Hopelijk is hij vanavond weer de oude Dave. We wachten wel gewoon af, okay?' Ik knik en leg mijn hoofd op mijn vaders borst. Hij aait zachtjes mijn rug en drukt een kus op mijn hoofd. ' Pap, je bent bijna jarig, wat zou je willen voor je verjaardag?' Mijn vader laat me los en haalt zijn schouders op. ' Ik zou het niet weten, lieverd. Jij bent ook bijna jarig, wat zou jij graag willen hebben?' Ik haal ook mijn schouders op. ' Nou, ik zou zeggen, we verzinnen wel wat.' Zegt pap. Ik knik en loop naar de trap. ' Ik ga me klaar maken, okay?'

' Ik ga straks boodschappen doen en ik moet thuis nog even wat klussen. Bel me als er iets is, okay?' Pap houdt de deur voor me open. ' En bel jij mij maar als er iets is met Dave.' Pap knikt en drukt een kus op mijn hoofd. ' Tot vanavond, pap.' ' Tot vanavond, veel succes.' Ik stap naar buiten en draai me om naar pap. ' Doei.' Ik zwaai en loop naar de buren. Pap zwaait nog even terug en sluit de deur. Wanneer ik aankom gaat de deur al voor me open. ' Hey Hazel.' ' Hi Sarah.' Ik stap naar binnen en kijk om me heen. Haar huis heeft veel kleuren en overal ligt speelgoed van haar kinderen. ' Fijn dat je er bent, ik heb een beetje haast. Ik heb wat geld in een envelop gedaan, het ligt op het aanrecht. Will moet voor half elf op bed liggen, Sean tien uur en May negen uur. Ik moet nu echt weg, heb je nog vragen?' Ik schud mijn hoofd. ' Mooi zo, bel me maar als er iets is. Je hebt mijn nummer.' Sarah grijpt haar tas van de bank en geeft haar kleintjes kusjes. Ze pakt haar koffie en loopt naar de deur. ' Bedankt Hazel, echt.' Ik glimlach en houd de deur voor mijn buurvrouw open. ' Succes.' Zeg ik en zwaai. ' Bedankt, doei lieverds!' Ze zwaait langs me, naar haar kindjes. De kinderen zwaaien naar hun moeder. Sarah stapt haar auto in en rijdt weg, zonder om te kijken. Ik sluit de deur weer en richt me op de kinderen. ' Goed, wat willen we gaan doen?' Zeg ik en neem plaats op de bank. ' Hebben jullie een leuk bordspelletje?' Sean knikt en rommelt wat in een la. ' Ken je Rummikub?' ' Ja tuurlijk!' Sean legt de doos op de koffietafel en haalt alles eruit. Met z'n vieren gaan we erom heen zitten. sean legt alles al klaar en gelijk kunnen we beginnen.

Hazel BrownWhere stories live. Discover now