Hazel Brown

32

' Kijk, we zijn al bijna bij de waterval.' Zeg ik en wijs naar een bordje waarop staat, dat we over 100 meter bij de waterval aankomen. ' Kom, laten we maar gauw doorlopen.' Jesse tikt mijn elleboog aan en zet al gelijk grote passen vooruit. Ik sprint achter hem aan en probeer hem bij te houden. Ondertussen kijk ik weer om ons heen. Ik neem een diepe snuif van de natuur. Dit gedeelte is een beetje afgelegen. Er is geen parkeerplaats, alleen een bordje van de waterval. Het is hier wel echt prachtig. Ik kijk omhoog, naar de hemel. Het is een beetje schemerig. Het begint donker te worden. De lucht heeft een verkleuring van blauw, wit, roze en oranje. Het is adembenemd om naar te kijken. Een groep van vogels vliegen over ons heen. Tientallen zwarte schaduwen die klappend met hun vleugels de avond in reizen.

Vroeger als kind maakten we altijd zulke wandelingen. Mijn vader hield er van en ik kon er zo erg van genieten. We maakten de langste wandelingen ooit. Ik was klein, maar ik kon het heel erg lang volhouden. Tijdens het wandelingen maakten we dan altijd een kleine pauze. Dan gingen we picknicken in het gras en dan klom ik altijd de bomen in. Mijn vader bleef dan altijd zitten en als ik dan helemaal in de top zat, riep ik mijn vaders naam. M'n vader legde dan zijn broodje neer en klom ook de boom in. Hij deed altijd een aapje na, waardoor ik natuurlijk als vierjarig kind in lachen uitbarstte. Wanneer mijn de top heeft bereikt en naast me zat, maakte hij foto's van mij in de boom. Hij had altijd zijn camera bij zich. Na de foto's bleven we samen in de boom zitten en bekeken we het uitzicht.

Eén keer ging het klimmen fout. Dat was in de duinen. Mijn vader was op het punt foto's van mij te maken. Een vogel kwam op zijn hoofd te zitten waardoor hij schrok. De vogel schrok door de onverwachte beweging van mijn vader en vloog uiteindelijk weg. Mijn vader is toen naar beneden gevallen. Gelukkig was de boom niet zo super groot. Het nadeel is dat mijn vader uiteindelijk toch een pijnscheut kreeg. Hij was wel bij bewustzijn en schreeuwde even van de pijn. Ik schrok van het incident en begon te huilen. Ik sloeg mijn kleine mollige armpjes om de dikke boomstam heen en hield me stevig vast. Mijn vader keek omhoog naar mij en glimlachtte om me gerust te stellen. '' Lieverd, kan je naar beneden klimmen?'' Vroeg hij toen. Ik schudde mijn hoofd en bleef zachtjes door huilen. '' Kom Hazel, alsjeblieft. Doe het voor je papa.'' '' Ik wil niet vallen.'' Zei ik toen en schudde mijn hoofd. Mijn vader heeft me gerustgesteld en zei dat hij mijn hulp nodig had. Uiteindelijk heeft hij me overgehaald naar beneden te komen. Dus ik klom uit de boom met mijn zwart-witte schoentjes en roze rokje. Ik liep naar mijn vader toe en drukte een kus op zijn hoofd. '' Papa, heb je nog pijn?'' Vroeg ik en papa knikte zijn hoofd. '' Lieve Hazel, zou je mijn telefoon uit mijn tas willen pakken?'' En dus gehoorzaamde ik en liep naar zijn tas. Ik haalde zijn telefoon eruit en liep ermee naar mijn vader toe. '' Wil je iemand bellen, voor papa? Je hoeft alleen in te drukken 991. Wil je dat voor je papa doen?'' Ik drukte het alarmnummer in, zette hem op luidspreker en hield hem bij mijn vaders mond. Mijn vader vertelde over zijn kleine incident en al gauw kwam de ambulance eraan. Ik was natuurlijk heel erg geschrokken en bleef maar huilen. Maar alles is uiteindelijk goed gegaan en we mochten snel al weg uit het ziekenhuis.

' We zijn er.' Zegt Jesse die me uit mijn gedachtes wakker schudt. ' Oh.' Zeg ik en we lopen ondertussen de berg op. ' Nog heel even dan.' Lacht Jesse en grijpt naar mijn hand. Ik maak een sprongetje over een beekje en Jesse zorgt ervoor dat ik er niet in val. Hij lacht en laat me weer los. ' Hoe laat moet je eigenlijk oppassen?' ' Van tien tot acht.' Zeg ik. ' Zo, dat is erg lang.' Lacht Jesse. ' Ah joh, ik vind haar kinderen echt een schatjes. Ik heb toch niks anders te doen in de vakantie.' ' Maar als je mijn hulp nodig hebt, bel je me maar. Maar ik moet wel in de ochtend werken.' Zegt hij. ' Dat zou fijn zijn, maar ik red het zelf wel.' Jesse knikt zijn hoofd. ' Okay, vooruit dan.' Lacht hij. Ik richt me op de waterval naast ons en ren er naar toe. ' Wow! Kijk hoe mooi!' Zeg ik en trek hem achter me aan. Onze tassen leggen we naast elkaar neer. Jesse pakt me onverwachts vast en houdt een camera voor ons gezicht. Hij maakt een selfie van ons samen voor de waterval. ' Laatste.' Zegt hij en ik druk een kus op zijn wang. Hij glimlacht en legt zijn telefoon op zijn tas. ' Ik wou dat ik op dit moment zwemgoed had, dan konden we zwemmen.' Zucht Jesse. Ik kijk hem vervreemd en ietwat vragend aan. ' Maar dat hoeft ook niet.' Zeg ik en schop mijn schoenen uit. Jesse is nu degene die mij vragend aankijkt, nietwetend wat er te gebeuren gaat. Ik kleed me uit en uiteindelijk sta ik voor Jesse in mijn ondergoed. Ik besluit ze maar ook uit te doen en kijk uitdagend naar de jongen voor me. Ik neem een sprintje en neem een duik in het water. Wanneer ik boven water ben neem ik een hap lucht en begin te lachen. ' Kom je nog? Of ben je te onzeker?' Jesse glimlacht en begint zich ook uit te kleden. Hij neemt een aanloop en springt het water in. ' Bommetje!' Schreeuwt hij en plonst naast me het water in. Hij komt boven water en we schieten gelijk in de lach. We beginnen te zwemmen en nemen nog meer bommetjes in het water.

Maar plots staan we tegenover elkaar. Maar dan ook echt heel dichtbij. Hij glimlacht en ik glimlach terug. ' Hazel Brown, heb ik je al gezegd hoe mooi je bent en hoe erg ik verliefd op je ben?' Ik staar in zijn ogen. Hij heeft de meest fraaiste ogen ooit. Ik zou er elk moment in willen verdrinken. ' Nee, dat heb je nog niet verteld, Jesse.' Glimlach ik. ' Nou dan weet je dat nu.' Knipoogt hij. Hij kijkt naar mijn lippen. Steeds komt zijn hoofd dichter bij die van mij. Zijn lippen raken de mijne. Zijn zachte lippen kussen me en heel fijn ook. Hij opent zijn mond en vraagt toestemming met zijn tong. Gelijk accepteer ik hem. Hij houdt zijn handen in mijn nek en mijn hoofd. Hij stopt met zoenen en glimlacht. Ik glimlach terug en begin te blozen. Het moment kon niet mooier. Het is wonderbaarlijk mooi. De waterval, Jesse en de lucht, maken alles perfect. Jesse drukt een kus op mijn voorhoofd en houdt me stevig vast.