"κορίτσια πάμε;" φώναξα από μακρυά και ξαφνικά βλέπω έναν Κώστα να κατευθύνεται προς το μέρος μου.. Δεν ήθελα να δω τη συνέχεια το μόνο που έκανα είναι να γυρίσω το κεφάλι μου πίσω να δω τον Τζεικ.. ο οποίος ήδη περπατούσε προς τα εδώ..
Aυτόματα ο Καρλ και ο Κονορ μπήκαν μπροστά μου, Ο Τζέικ προσπέρασε εμάς, αλλά και τον Κώστα, ο οποίος Κώστας είχε μείνει να κοιτάει τον Τζεικ με το ιδιο βλέμμα αποριας που κοιταζα και εγώ, δεν ασχολήθηκε καν!!! απλά μας προσπέρασε όλους!!
Αυτο είναι.. έκοψε τα ναρκωτικά!!!
Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν το βλέμμα του Μάικλ όταν είδε τον Τζεικ.. Ισως και να ήταν η ιδέα μου...
Τα κορίτσια μας ακολούθησαν καθως ο Καιλ κι Ο Κόνορ με τράθβηξαν ωστε να περπατήσω πιο γρήγορα..
"Ιόλη τι συμβαίνει γιατί όλο αυτό;" ρώτησε η Τζέση.
"Υποτίθεται είμαι εξω απο τη σχολή, θα κάτσω μόνο στο δίωρο" απάντησα εγώ
"γιατί είσαι με σεκιουριτι δεν καταλαβαίνω" ρώτησε ξανα η Τζεση
"είπαμε να τη βγάλουμε βόλτα" είπε ο Καιλ κι τον αγριοκοίταξα.
"υποτίθεται δεν μιλάνε οι μπράβοι δεν το ξέρεις;" είπα εγώ κι τον σκούντησα.
"Κάιλ, Κόνορ η μαιρη, Τια και Τζεση." είπα εγώ κι ο Κάιλ πήρε το χέρι της Τζέση κι το φίλησε.
"Καιλ θα πω στον Τζεικ να σε απολυσει" είπα εγώ
"ελα πανω που πήραμε κι προαγωγή" είπε ο Κόνορ
"Προαγωγη;" ρώτησε η Μαίρη.
"Μας διάλεξε η Ιόλη να τη συνοδεύουμε αυτό για τον Τζεικ λεει πολλά οπότε μας έδωσε προαγωγή, θα τη συνοδευουμε περισσοτερες φορες δλδ" εξήγησε.
"οντως τους διαλεξες εσυ, εσυ δεν θες κανεναν" είπε η Τία
"ναι γιαυτό τους διάλεξα, κοιτα τους! σου φαίνονται για σοβαροι σεκιουριτοι;;" είπα εγω κι γέλασαν.
"αυτο μη το πεις στον Τζεικ" είπε ο Κάιλ
"ουτε εσεις!!" είπα κι εγώ!! και ολοι μας τέλεια.
"ναι αλλά γιατί κι στο συνέδρειο αυτοι;" ρώτησε η Μαίρη
"αα μου φαίνεται δε της γεμίσαμε το μάτι" είπε ο Κόνορ.
"σους εσεις, α δεν ξέρω ο Τζέικ το είπε" είπα εγώ.
"και συ απο πότε κάνεις ότι λέει ο Τζεικ; " ρώτησε η Τζέση.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
