"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω..
"πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
"το βλέπεις; δεν σε ενοιαζε που είχες ανταποκριση δεν εκανες τπτ"
"απλά δεν εχω χρονο" είπα εγώ
"τωρα είμαι σιγουρος για ποιο λόγο μου αντιστέκεσαι.." είπε και τον κοιταξα περίεργα..
εκείνος πλησίασε τα χείλη του στον λαιμό μου αφήνοντας μου ένα φιλί..
"Τζεικ δεν ξερω τι λες αλλά σταμάτα" είπα και σηκωθηκα απο πάνω του τρέχοντας στο δωμάτιο μου..
Την επόμενη μέρα είχα εναν εντονο τσακωμο με τον Μάθιου..
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
φορούσα αυτά και συμφωνα με τον Μάθιου δεν ηταν πρέπουσα εμφάνηση..
οκαυ μποντιγκαρντ μποντιγκαρντ αλλά δεν είναι και ο στυλιστας μου!
νευριασμένη βγηκα απ το σπίτι και μπήκα στο αμάξι μου..
φυσικα και δεν πήγαινα σχολείο στην εταιρία του Τζεικ πήγαινα...
ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΘΙΟΥ
ΑΥΤΟ ΤΟΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΣΟ ΑΤΙΘΑΣΟ.. ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΆΛΙ.. Α ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΟΝ ΤΖΕΙΚ ΠΑΕΙ, ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΤΝ ΠΑΡΩ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ..
ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ ΠΆΜΕ ΚΑΛΑ..? ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ... ΞΑΝΑΠΑΙΡΝΩ ΞΑΝΑΠΑΙΡΝΩ ΤΙΠΟΤΑ..
ΤΕΛΟΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΘΙΟΥ
πλευρα Ιόλης
πάρκαρα στην εταιρεία του και ανεβηκα πάλι τρεχοντας πάνω εφοσον ήμουν νευριασμένη..
με είδε η γραμματεας του αλλα σιγα μην προλαβαινε να με ακολουθησει.. η πόρτα ανοιξε και είδα τον Τζεικ πανω απ το κινητο του εξαγριωμένο, με ξεκουμπωτο πουκαμισο μια επίσης με ξεκουμπωτο πουκαμισο, να καθεται σε μια καρεκλα, ο Τζεικ να φωναζει.. και εγω να προσπαθω να συνειδητοποιησω τι συμβαινει..
"ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΟΣ ΣΕ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΑΘΟΡΥΒΟ!" είπε εκείνος, εγω συνεχιζα να μην καταλαβαινω.. απλά καθομουν στην πόρτα σαστισμένη..
