"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω..
"πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Το σώμα μου ήταν κολλημένο πάνω του χωρίς τρόπο διαφυγής, με φιλούσε και δεν ήθελα να στματήσει, ένιωθα τόσο περίεργα, τόσο πρωτόγνωρα.. δεν ήξερα ακριβώς πως έπρπε να αντιδράσω και πρέπει να το κατάλαβε..
συνέχισε να με κρατάει κοντά του και να με φιλάει..
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
το τηλέφωνο του διέκοψε τη στιγμή..
νευριασμένος το έβγαλε απο την τσέπη του..
"Τι είναι Άρον;.. ναι τη βρήκα.. εντάξει συνεχίστε" είπε και έκλεισε το κινητό του δίνοντας μου ένα χαμόγελο.. με τράβηξε πάλι κοντά του αλλά αυτή τη φορά με σήκωσε κρατώντας με απλά με το ένα του χέρι.. εντάξει είναι δυνατός εντάξει εγώ είμαι μινιόν. που παέι;;
με το ελεύθερο χέρι του πήρε τον σάκο μου που τον είχα πεταμένο πήρε τα κλειδια μου και βγήκε απο το σπίτι, εγω του φώναζα να με αφήσει κάτω αλλά ούτε που άκουγε!! φοβόμουν να κάνω και καμια απότομη κίνηση μη χτυπήσω...
"Τζεικ κόφτο θέλω να μείνω σπίτι μου! κόφτο!!" είπα φωνάζοντας του.
"χμμ σε έχω απαγάγει το ξέχασες;" είπε χαμογελώντας.
"άσε με τώρα!! " είπα και με άφησε στα πίσω καθίσματα καθώς άλλος οδηγούσε στο αυτοκίνητο, άγνωστο αυτοκίνητο.. Καθόταν δίπλα μου έχοντας τυλιγμένο το χέρι του γύρω από τη μέση μου..
"είσαι αχρίος, τύραννος, σε μισω σε μισω σε μισω!!" έλεγα συνέχεια χτυπώντας τον στα πόδια του..
