"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω..
"πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
"βρε βρε βρε, μάγκες κοιτάχτε τι μωρό βρέθηκε μπροστά μας" μια αντρική φωνή ακούστηκε απο μακριά..
ω-ω... πάλι έμπλεξα γαμώτο!!
μια παρέα τριών αγοριών βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά μου.
"χάθηκες; μήπως θες να σου δείξουμε το δρόμο; αν και δεν σου εγγυούμαστε ότι θα βγείς σώα" είπε ο άλλος κλείνοντας μου το μάτι. "εε μη φεύγεις μωρό έλα εδω να μάθεις τι θα πει καλοπέραση"
Δεν έδωσα σημασία έστριψα αμέσως σε ένα στενό, κοίταζα τακτικά πίσω μου καθώς άλλαζα γρήγορα τα στενά. ξαφνικά νομίζω ότι βρίσκομαι σε λαβύρινθο.
"που πας μωρό μου έλα εδώ" μια φωνή από πίσω μου ακούστηκε.
με είχαν φτάσει;
με είχαν φτάσει!
έστριψα γρήγορα σε ένα άλλο στενό και άρχισα να τρέχω, το στενό αυτό κάτι μου θύμιζε. μπροστά μου βρίσκονταν τρεις άντρες, τεράστιοι, οι δύο κάτι μου θύμιζαν! ήταν άντρες του Τζέικ. έτρεξα προς το μέρος τους ενώ με ακολουθούσαν οι άλλοι τρείς. ΟΙ δύο πήγαν να βγάλουν όπλο αλλά ο ένας με αναγνώρισε και έκανε στην άκρη σαν πόρτα για να περάσω..
δεν σκεφτόμουν πολύ απλά έτρεξα, μπροστά μου φάνηκε ο Τζέικ, εντελώς αυθόρμητα έπεσα πάνω του αγκαλιάζοντας τον, εκείνος με σήκωσε απο το έδαφος κρατώντας με κοντά του ώστε τα κεφάλια μας να είναι κοντά..
που είχα μπλέξει πάλι γαμώτο μου .
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"Ιόλη μπορείς να μου πεις τι κάνεις εδώ και για ποιόν λόγο σε κυνηγάνε; " είπε χαμηλόφωνα στο αυτί μου καθώς με τράβαγε πίσω από έναν τοίχο προφανώς για να μην τον δουν. οι τρείς τύποι με το που είδαν ότι οι άντρες οπλοφορούσαν εξαφανίστηκαν. "κλαίς; σσσ, κοριτσάκι μου έλα πέρασε εγώ είμαι εδώ!! σσσσ.." είπε σφίγγοντας με στην αγκαλιά μου.. "πάμε να φύγουμε δεν είμαστε στο κατάλληλο μέρος.., Τέντ όλα εντάξει μου φαίνονται στείλτε καλού κακού και τον Πόλ για τρίτη γνώμη!" είπε καθώς με τραβούσε ώστε να βγούμε απο το στενό. είχε το χέρι του γύρω απο τους ώμους μου με αποτέλεσμα το κεφάλι μου να είναι ξαπλωμένο στο σώμα του. περπατάγαμε προς τον κεντρικό.. τώρα αναγνώριζα τους δρόμους. "είσαι καλύτερα;" μου είπε και στάθηκε μπροστά μου. "ναι" είπα αποφεύγοντας να τον κοιτάξω.. ρεζίλι έγινα πάλι!! "τι έκανες πάλι στα στενά μου λές;" είπε και η έκφραση του έγινε πιο σκληρή. σήκωσα το χέρι μου κουνώντας τα κλειδιά του αυτοκίνητου μου. ότι κατάλαβε κατάλαβε, εγώ την αλήθεια δεν του τη λέω, ούτε ψέματα θα του πω! "θυμάσαι που έχεις παρκάρει;" είπε χαμογελώντας. ανασήκωσα τους ώμους μου. "δώσε μου τα κλειδιά σου" είπε απλώνοντας το χέρι του και εγώ του άφησα τα κλειδιά στην παλάμη του. "Μάικ, βρες αυτοκίνητο με πινακίδες FFA-4543 μόλις το βρεις πάρε με να σου πω που θα το πας!" είπε ο Τζέικ και έπειτα με κοίταξε. "τουλάχιστον θυμάσαι που ήσουν;" είπε γελώντας. πολυ διασκεδαστικό που ξεχνάω που παρκάρω τι να πω! "στο μπόουλινγκ εδω πιο κάτω" είπα και γέλασε. "στο μπόουλινγκ γύρω κάνε Μάικ! και πάρε με!! στο μπόουλινγκ; δεν έχεις προπόνηση το πρωί;" είπε χαμογελώντας. Είχαμε ήδη φτάσει στο αμάξι του. "Είχα συνάντηση με τον Σαρ και τη παρέα του, ήθελε να με ευχαριστήσει! " είπα καθώς κάθισα στη θέση του συνοδηγού. "ναι αυτό ήθελε ασε μας ρε Ιόλη" αυτή τη φορά μου μιλούσε απότομα. "τώρα τι έκανα;" είπα και εγώ με πιο τσιτωμένη φωνή. "είσαι αφελής!" είπε νευριασμένος. "δεν είμαι" αποκρίθηκα. "και πεισματάρα!" είπε και μαλάκωσε την έκφραση του. "μήπως και οι τύποι που σε κυνηγούσαν θέλαν να σε ευχαριστήσουν;" είπε και πάλι τσιτωμένος. "μη με δουλεύεις! ο Σαρ είναι καλό παιδί, τον ξέρω τόσα χρόνια!" είπα κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο. "και εγώ είδα πως χορεύατε!" είπε κοιτώντας με καθώς άλλαζε ταχύτητα. "κάθε χορογραφία είναι ένας ρόλος μην εξαπατάσαι" είπα κοιτάζοντας τον με σηκωμένο φρύδι. υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν απο τέχνη. εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
"μικρή άσε να ξέρω κάποια πράγματα παρα πάνω." είπε και έστριψε στη στροφή για το σπίτι μου. εντάξει η εγώ μένω πολύ κοντά στο κέντρο η ο Τύραννος μου τρέχει!
"θες να έρθω μέσα;" είπε ενώ είχαμε φτάσει έξω απο το σπίτι μου. δεν ήθελα να του πω όχι αλλα ούτε ένιωθα άνετα. "μέχρι τις 11" είπε και εγω του χαμογέλασα. "έλα" είπα και βγήκαμε και οι δύο απο το αμάξι..
μπάκαμε στο σπίτι μου και του έκανα νόημα να κάτσει στον καναπέ. "θες να σου φέρω κάτι;" είπα καθώς ήθελα να είμαι ευγενική. έτσι δεν κάνουν στον κόσμο; ε; τι να σας πω όχι ότι είχα πολλούς επισκέπτες στη ζωή μου.
"ουίσκι αν ξέρεις τι είναι " είπε γελώντας. "μπορεί να είμαι αποκομμένη απο τον κόσμο αλλά δεν είμαι χαζή!" του είπα προσπαθώντας να μην δείξω ότι ενοχλήθηκα. πήγα στο μίνι μπαρ, το αγαπημένο μέρος του σπιτιού για τον πατέρα μου και διακριτικά προσπαθούσα να μυρίσω ποιο είναι το ουίσκι! εντάξει, απλά έχω τον δικό μου τρόπο να τα αναγνωρίζω. "πάγο;" "όχι" είπε.
τρελός είναι; αυτό είναι φαρμάκι! είχε τύχει να δοκιμάσω πέρσι από τη Μάντη, πιστέψτε με νόμιζα ότι κάηκα. έκαιγε όλος μου ο οισοφάγος!
"ορίστε" του είπα και έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση "στην υγειά σου" "δεν θα κάτσεις δίπλα μου;" μου είπε χαμογελώντας μου αφού ήπιε μια γουλιά. "και απέναντι καλά είμαι" του είπα χαμογελώντας ελπίζοντας να μην έχω κοκκινίσει.
όταν ντρέπομαι όταν νιώθω αμήχανα η αγχώνομαι κοκκινίζουν τα μάγουλα μου ενώ γενικά είμαι τόσο χλωμή και κάνει μπαμ...
το DNA μου μέσα!
"μικρή έλα δεν δαγκώνω, ακόμα" είπε και γέλασε μόνος του με τη προσθήκη του. "αφού είμαι μικρή τι ασχολείσαι μαζί μου;" του είπα νευριασμένα και αυτή τη φορά ένιωσα χαζή, σιγά που ασχολήθηκε.. ο αυθορμητισμός μου μέσα. Ιόλη είσαι ηλίθια εσύ τον βρήκες! ρεζίιιιιιιλιιι πάλι πάλι πάλι.. "είσαι σκέτος μπελάς και μ' αρέσει" είπε χαμογελώντας.
τώρα είναι ευγενικός μαζί μου γιατί κατάλαβε ότι είπα βλακεία και δεν ήθελε να με κάνει να νιώσω άσχημα η εκδήλωσε ενδιαφέρον; γαμώτο ένα λεξικό για αυτόν και τις αινιγματικές του προτάσεις δεν υπάρχει;;;
"ξέρεις δεν είχα μπελάδες πριν βρεθώ μπροστά σου εκείνη τη καταραμένη μέρα" του είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου.
ήρθε και κάθισε δίπλα μου.. "δηλαδή δεν είχες ποτέ κάποιο ενδιαφέρον στη ζωή σου; μπορεί να είσαι μικρή αλλά είσαι και όμορφη και έξυπνη και για να είσαι απόλυτη στο να μην ερωτευτείς μέχρι το χρυσό πάει να πεί ότι κάτι ξέρεις, κάνω λάθος;
εντάξει το παραδέχομαι είναι αρκετά πιο έξυπνος! χτύπησε φλέβα!... τώρα τι του λέω;
